تاثیر ویژگی‌های کالبدی پوشش‌های محافظ پنجره بر عملکرد حرارتی ساختمان‌های مسکونی شهر تهران

Abstract

از دیرباز انرژی خورشید در میان انرژی­ های تجدیدپذیر، نقش فعالی در تامین نیازهای گرمایشی و روشنایی ساختمان­ ها داشته است، گرمای حاصل از نور خورشید در فصل زمستان سبب کاهش بار گرمایشی ساختمان و این دریافت در فصل گرم، سبب افزایش بار سرمایشی ساختمان و مصرف سوخت می ­شود. یکی از عوامل مهم برای بهبود بهره­ وری انرژی در ساختمان، کنترل تابش خورشیدی است و با توجه به این که پنجره، تنها بخش در ساختمان است که به طور مستقیم تابش خورشیدی را وارد فضا می­ کند، بنابراین استفاده از سایه­ بان جهت کنترل نفوذ تابش خورشیدی به داخل فضا، ضروری است. پوشش محافظ پنجره نوعی سایه ­بان است که در طول سال­ ها در معماری ایران از آن بهره برده ­اند و در معماری خانه ­های دوره پهلوی شهر تهران نیز پوشش ­های محافظ پنجره­ ی چوبی با کرکره ثابت مشاهده می­ شود ولی با وجود این که این سایه­ بان­ ها بر عملکرد حرارتی و روشنایی فضا تاثیر گذارند، متاسفانه به دلیل عدم آگاهی معماران امروز، به فراموشی سپرده شده­ است. این تحقیق با مطالعات میدانی در رابطه با جزییات ساختاری پوشش ­های محافظ پنجر ه­ی استفاده شده در خانه های شهر تهران، به بررسی تاثیر ویژگی ­های ساختاری این نوع سایه‌بان بر بهبود عملکرد حرارتی در ساختمان مسکونی پرداخته ­است. در این پژوهش با استفاده از نرم ­افزار انرژی‌پلاس، تاثیر مکان قرارگیری، نوع، نحوه­ ی کنترل و جنس پوشش­ های محافظ پنجره بر بار سرمایشی و گرمایشی ماهانه و سالانه فضا بررسی شده­ است. نتیجه­ ی بررسی­ های صورت گرفته در این پژوهش نشان می­ دهد که پوشش محافظ پنجره­ ی چوبی و با کرکره­ های متحرک که به صورت هوشمند کنترل شده­ و در جداره­ ی خارجی پنجره نصب شده­ اند، در مقایسه با دیگر وضعیت­ های بررسی شده و شرایط بدون سایه­ بان، کاهش بیشتری در بار سرمایشی و گرمایشی فضا ایجاد کرده­ اند.