ایجاد سطح فوق‌آبگریز بر روی آلیاژ منیزیم AZ31 به کمک غوطه‌وری شیمیایی و بررسی مقاومت به خوردگی آن

Abstract

با توجه به کاربردهای وسیع آلیاژهای منیزیم در صنایع گوناگون، خواص ضعیف سطحی آنها مانند مقاومت به اکسیداسیون و خوردگی همواره بعنوان یک چالش مهم در تجاری سازی این آلیاژها مطرح بوده است. ایجاد سطوح فوق‌آبگریز روشی کارآمد و موثر جهت بهبود مقاومت به خوردگی ضعیف آلیاژهای منیزیم بوده که در سال‌های اخیر بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، ایجاد ساختار فوق‌آبگریز (SHPs) به روی آلیاژ AZ31 منیزیم به کمک غوطه‌وری درون محلول CuCl₂ و NiSO₄ و سپس غوطه‌وری در محلول استئاریک اسید (SA) مورد بررسی قرار‌ گرفته‌است. زاویه تماس آب با سطح به دست آمده ° 5/151 اندازه‌گیری شده‌است. طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) حضور پیوند‌های مربوط به استئاریک‌اسید را روی سطح ارایه داد. همچنین تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی(FESEM) وجود یک ساختار پولک مانند را که موجب جلوگیری از نفود الکترولیت به زیرلایه منیزیم شده بود را نشان‌ داد. نتایج آزمون طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک مشخص نمود مقاومت به خوردگی سطح آبگریز حدود 1000 برابر از آلیاژ منیزیم بیشتر است که به دلیل مورفولوژی زبر و مولکول‌های جذب شده بود.