اثرات تانن اسپرس عمل‌آوری شده با آب یا اوره برجمعیت میکروبی شکمبه، فراسنجه‌های تولید گاز و تخمیربرون‌تنی

Abstract

این آزمایش با هدف اثر اسپرس آبی و دیم عمل‌آوری شده با آب یا اوره بر جمعیت میکروبی شکمبه، فراسنجه‌های تولیدگاز و خصوصیات تخمیر برون‌تنی انجام شد.تیمارها شامل علوفه اسپرس عمل‌آوری شده (با آب یا اوره) و بدون عمل‌آوری بودند. داده‌های روش گاز در قالب طرح اندازه‌گیری‌های تکرارشونده و سایر داده‌ها در قالب طرح کامل تصادفی آنالیز شد. نتایج نشان داد عمل‌آوری با اوره و آب باعث کاهش درصد ماده خشک شد. بیشترین میزان درصد پروتئین خام مربوط به عمل‌آوری با اوره(25/14درصد) بود. اثر عمل‌آوری با آب و اوره بیشترین درصد کاهش ترکیبات فنولی، تانن‌کل و تانن‌متراکم را در اسپرس آبی داشت (05/0>P). نتایج نشان داد اسپرس آبی عمل‌آوری شده با آب و اوره دارای پتانسیل تولیدگاز و نرخ تولید گاز بالاتری بود. افزایش گاز تولیدی در تیمارهای عمل‌آوری اسپرس‌آبی با آب یا اوره نشان ‌دهنده اثر تانن-زدایی عمل‌آوری با آب یا اوره بر اسپرس بود. بیشترین و کمترین میزان ماده آلی هضم شده واقعی مربوط به تیمارهای اسپرس آبی عمل‌آوری با آب و اسپرس دیم بدون عمل‌آوری (به ترتیب با 296 و 105میلی‌گرم) بود. در مورد فاکتور جداکننده تیماراسپرس آبی عمل‌آوری با آب (01/6 میلی‌لیتر بر میلی گرم) اختلاف معنی‌دار ‌با دیگر تیمارها داشت(05/0>P). کمترین و بیشترین غلظت نیتروژن آمونیاکی به ترتیب مربوط به اسپرس دیم بدون عمل‌آوری و اسپرس آبی و دیم عمل‌آوری شده با اوره بود (05/0>P). اثر تیمارها بر جمعیت کل باکتری‌های شکمبه، باکتری‌های سلولولایتیک و پروتوزوآها معنی‌دار شد (05/0< P). تانن اسپرس موجب کاهش تولید گاز در کل فرآیند تخمیر شکمبه در پایان انکوباسیون شد. در مجموع، عمل‌آوری اسپرس با آب و اوره موجب تغییر جمیت باکتری‌های کل، سلولولیتیک، پروتوزوآها و در نهایت افزایش سنتز توده میکروبی شد. به طور کلی عمل‌آوری اسپرس با آب روش موفق و ارزان‌تری نسبت به روش استفاده از اوره بوده و قابل توصیه می‌باشد.