بررسی هیپوکلسمی تحت بالینی و بالینی در گاوهای شکم اول و چند شکم زایش تغذیه شده با جیره با کلسیم و فسفر محدود در دوره انتظار زایش

Abstract

هیپوکلسمی بالینی و تحت بالینی دو عامل خسارت اقتصادی در گله‌هاست و زمانی رخ می‌دهد که گاو قادر به جایگزینی کلسیم از دست‌ رفته از طریق آغوز و شیر نباشد. این مطالعه به منظور ارزیابی وقوع تب شیر، هیپوکلسمی تحت بالینی و بیماری‌های مرتبط با کلسیم در گاوهای شیری پرتولید انجام گرفت. بدین منظور نمونه خون 18 رأس گاو شکم اول و 18 رأس گاو چند شکم در دوره انتقالی از دو گاوداری با شرایط مدیریتی یکسان اخذ گردید. دام‌های مورد نظر از 21 روز قبل از زایش تا زمان زایش جیره با کلسیم و فسفر محدود و در دوره شیردهی جیره با کلسیم و فسفر متناسب با نیاز تغذیه‌ای دریافت نمودند. میزان کلسیم، فسفر و منیزیوم سرم خون با روش‌های معمول آزمایشگاهی اندازه‌گیری شدند. بر اساس نقطه برش کلسیم(5/8 میلی گرم در دسی‌لیتر)، هیپوکلسمی تحت بالینی در گاوهای شکم اول و چند شکم زایش در زمان قبل از زایش هر کدام 7/16 درصد و در زمان پس از زایش به ترتیب 1/11 و 7/16 درصد بوده است. فراوانی تب شیر، جفت ماندگی، متریت و جابه‌جایی شیردان در مجموع ‌زایش‌های این دو گاوداری در یک دوره یکساله به ترتیب 3/1 ، 6/12، 9/5 و صفر درصد بوده ‌است. نتایج نشان می‌دهد تعداد زایمان بر میزان فراوانی هیپوکلسمی تحت بالینی در زمان‌های قبل و بعد از زایمان در گاوهایی که از جیره با کلسیم و فسفر محدود در دوره انتظار زایش استفاده می‌کنند تأثیر معنی-داری ندارد. همچنین جیره با کلسیم و فسفر محدود در دوره انتظار زایش بر پیشگیری از هیپوکلسمی بالینی بدون در نظر گرفتن تعداد زایمان مؤثر بوده است.