مدلسازی و مدیریت کیفیت آب رودخانه با رویکرد کنترل آلودگی در مبدأ به منظور تأمین سلامت آبزیان (مطالعه موردی: زرینهرود)
(ندگان)پدیدآور
بیگلری, محمدرضاسیما, سمیهسعادت پور, مطهرهنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
حفاظت و مدیریت کیفیت آب رودخانهها بهعنوان یکی از منابع طبیعی ارزشمند در شرایط تشدید بحران کمی منابع آب بیش از پیش حائز اهمیت است. در این تحقیق، ضمن شناسایی منابع آلاینده، سناریوهای متعدد کنترل آلودگیهای رودخانه زرینهرود برای دستیابی به استاندارهای کیفیت آب برای حیات آبزیان مورد ارزیابی قرار گرفته است. بهمنظور دستیابی به اهداف تحقیق، سه دوره نمونهبرداری پارامترهای کیفیت آب، پایش منابع آلاینده رودخانه و پایش وضعیت پوشش گیاهی بستر از نقاط مختلف رودخانه زرینهرود در فصول مختلف سال 1396 انجام گردید. با استفاده از دادههای گردآوری شده، مدل هیدرولیک و کیفیت آب رودخانه در محیط QUAL2KW آمادهسازی و سپس واسنجی و صحتسنجی گردید. ارزیابی رفتار هیدرولیک و کیفیت آب رودخانه زرینهرود متأثر از سناریوهای مختلف نشان میدهد که در طی فصول خشک، کنتیک واکنش و فرآیند انتقال هر دو بر تغییرات غلظت پارامترهای کیفیت آب اثرگذار هستند، در حالی که در فصلتر، فرآیند انتقال غالب و اثرگذار است. متعاقباً، تحلیل منابع آلاینده نشان میدهند منابع گسترده مانند زبالهها و فضولات انباشته شده در ساحل رودخانه بیشترین سهم را در آلودگی آب (مواد مغذی) دارند و از بین منابع نقطهای و آلایندههای کشاورزی، منابع نقطهای سهم بیشتر آلایندگی را در فصل تابستان و پاییز و آلایندههای کشاورزی سهم بیشتر را در فصل بهار دارند. بررسی سناریوهای مختلف مدیریت کیفیت رودخانه در فصل پائیز نشان میدهند محدود نمودن BOD5 فاضلاب کارخانه قند به مقدار 210 میلیگرم بر لیتر در شرایط کنونی، سبب میگردد تا غلظت اکسیژن خواهی بیوشیمیایی رودخانه در حد استاندارد برای حیات آبزیان بماند.
کلید واژگان
کیفیت آبمدل QUAL2kw
آلایندههای نقطهای و گسترده
کنترل منابع آلاینده
حیات آبزیان
کیفیت آب
شماره نشریه
5تاریخ نشر
2019-01-211397-11-01
ناشر
انجمن علوم و مهندسی منابع آبسازمان پدید آورنده
دانش آموخته دوره کارشناسی ارشد/ مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس.استادیار / گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس.
استادیار / گروه آب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت.
شاپا
1735-23472476-7360




