توسعه یک مدل بهینه‌سازی جدید براساس شاخص بازده فرایند S_pk و شاخص قابلیت فرایند C_pk برای انباشته‌های باز ارسالی

Abstract

<span lang="FA" dir="RTL">طرح نمونه‌گیری به‌منظور پذیرش، یک ابزار مفید برای تضمین و کنترل کیفیت در صنایع است</span><span>.</span><span lang="FA" dir="RTL"> در این مقاله، طرح نمونه‌گیری باز ارسالی بر اساس شاخص بازده فرایند</span><span lang="FA" dir="RTL"> و شاخص قابلیت فرایند</span><span lang="EN-GB" dir="RTL"> </span><span lang="FA" dir="RTL">با درنظر گرفتن روش حداقل زاویه توسعه داده می‌شود. پارامترهای طرح با کمینه‌کردن متوسط اندازه نمونه بازرسی‌شده و با در نظرگرفتن محدودیت‌های مربوط به میزان نزدیکی به منحنی مشخصه عملکرد اید‌ئال و همچنین ریسک تولیدکننده و ریسک مصرف‌کننده به‌طور همزمان تعیین می‌گردند. علاوه بر این، عملکرد طرح‌ پیشنهادی بر اساس دو شاخص ارزیابی و با طرح یک‌بار نمونه‌گیری مقایسه می‌شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">طرح پیشنهادی مبتنی‌بر </span><span lang="FA" dir="RTL">شاخص </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">اقتصادی‌تر است زیرا با افزایش </span><span lang="FA" dir="RTL">شباهت منحنی </span>OC<span lang="FA" dir="RTL"> طرح پیشنهادی به منحنی </span><span lang="FA"> </span>OC<span lang="FA" dir="RTL">ایدئال</span><span lang="AR-SA" dir="RTL"> به </span><span lang="FA" dir="RTL">متوسط اندازه نمونه کمتری نسبت به طرح پیشنهادی باز ارسالی بر اساس شاخص </span><span lang="FA" dir="RTL">نیاز </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">دارد. </span><span lang="FA" dir="RTL">برای نشان دادن کاربرد طرح پیشنهادی، یک مثال عددی ارائه می‌شود. </span>