عوامل موثر بر بروز و توسعه عارضه سرقرمزی در میگوهای پرورشی

Abstract

یکی از مشکلات کیفی میگوهای صید شده پرورشی به‌ویژه در سال‌های اخیر و پس از معرفی گونه سفید غربی به صنعت پرورش میگوی کشور بروز عارضه سرقرمزی در این میگوها بوده است. عارضه سرقرمزی به دلیل به وجودآمدن رنگ نارنجی یا قرمز در بخش سر-سینه یا سفالوتوراکس است. هرچند این عارضه بر سلامت، بو و طعم میگو تأثیر قابل ملاحظه‌ای ندارد و تنها یک نقص ظاهری محسوب می‌شود، اما باعث بد شدن ظاهر میگو و کاهش بازارپسندی و درنهایت کاهش قیمت آن در بازارهای فروشد میگوی با سر می‌گردد. درگذشته این مشکل در محصولات میگوی با سر تولیدی آمریکای لاتین بسیار مشاهده شده بود، اما امروزه بروز این عارضه بیشتر در مزارع پرورش میگوی وانامی در جنوب شرق آسیا گزارش می‌گردد. بر اساس گزارش‌ها و بررسی‌های به عمل آمده، مشخص شده است که زمان وقوع عارضه در مرحله پیش از صید بوده و مرتبط با نحوه مدیریت در مرحله پرورش است.در شرایطی که استخر پرورش از وضعیت مناسبی برخوردار نبوده،کیفیت غذا ضعیف باشد، دمای استخر به‌خوبی کنترل نگردد،‌عملیات برداشت میگو منجر به ورود استرس زیادی به جانور شده و درنهایت عملیات پس از برداشت از مدیریت ضعیف فرآوری برخوردار باشد، بر گسترش این عارضه افزوده خواهد شد. در این مقاله به معرفی عوامل مختلف تاثیر گذار بر بروز و توسعه عارضه سرقرمزی در میگوهای پرورشی پرداخته شده است.