تحلیلی بر زمینه‌های اجتماعی پدیده‌ی قانون‌گریزی (جوانان 35-18 سال شهر بندرعباس)

Abstract

زمینه و هدف: قانون­گریزی به­عنوان یک مسئله­اجتماعی که سلامت جامعه را تهدید می­کند، برخاسته از ناسازگاری­هایی است که بر روابط فرد و جامعه حاکم است. این ناسازگاری­ها سبب تضعیف همبستگی و انسجام اجتماعی و در نهایت بی­هنجاری و قانون­گریزی می­شود؛ در کشور ایران مشکلات فرهنگی و اجتماعی زیادی در مقابل پذیرش عمومی قانون وجود دارد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر تحلیل زمینه‌های اجتماعی پدیده قانون‌گریزی در بین جوانان می‌باشد. روش­شناسی: پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازلحاظ ماهیت، توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی می­باشد. جامعه آماری شامل جوانان 35-18 سال شهر بندرعباس می‌باشد؛ که طبق جدول­مورگان 400 نفر به­روش نمونه­گیری خوشه­ای و تصادفی انتخاب شده­اند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده‌شده‌است. تجزیه و تحلیل داده­ها با بکارگیری نرم­افزار Spss و استفاده از آزمون تی، آنوا، اسپیرمن و رگرسیون انجام­گرفته­است. یافته­ها: بااستناد به سطح‌معناداری به‌دست‌آمده(0.05˃p) می‌توان‌گفت بین وضعیت­تأهل، سن، درآمد، سرمایه­فرهنگی، دینداری با قانون­گریزی رابطه­ی معناداری وجودندارد، سطح‌معناداری(0.05≥p) بیانگر وجود رابطه مستقیم و معنادار بین جنسیت، هویت­فردی و گروه­همسالان با قانون­گریزی می‌باشد. نتایج­آزمون تحلیل واریانس­یک­طرفه(0.016Sig= و 4.169F= ) نیز نشان­داد که نرخ قانون­گریزی بر حسب مناطق­مسکونی متفاوت است. نتیجه گیری: باتوجه به میانگین به­دست­آمده(3.04) می­توان­گفت جوانان شهربندرعباس نسبتا قانون­گریزند ،همچنین گروه‌همسالان وهویت‌فردی با قانون‌گریزی رابطه دارد؛ یافته ها همچنین نشان‌داد که مردان نسبت به زنان قانون‌گریزترند.