بررسی عوامل بازدارنده‌ی اعمال بازخورد بر متون دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌ی آموزش زبان انگلیسی در سطوح پیشرفته

Abstract

پژوهشگران زبان دوم مشارکت دریافت کننده‌ی بازخورد، به صورت اعمال آن در متن بازنویسی شده، را به عنوان یکی از مسائل مهم در یادگیری نگارش در زبان دوم می‌دانند. بررسی و حذف عوامل بازدارنده‌‌ی استفاده از بازخوردها می‌تواند به افزایش مشارکت دانشجویان و افزایش یادگیری آن‌ها منجر شود. پژوهش حاضر با استفاده از نگرشی کیفی به بررسی دلایل بازدارنده‌ی اعمال بازخورد اساتید راهنما توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی که پایان‌نامه/رساله‌ی خود را به زبان دوم خود (انگلیسی) می‌نویسند، پرداخته ‌است. این پژوهش همچنین تفاوت بین نظرات دانشجویان کارشناسی‌ارشد و دکترا را مورد بررسی قرار می‌دهد. با استفاده از مصاحبه‌ی برانگیخته، دلایل مطرح شده توسط 54 دانشجوی کارشناسی‌ارشد و دکترا برای نادیده گرفتن بازخورد اساتید راهنما مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از روش طبقه‌بندی استنتاجی، دلایل دانشجویان در چهار گروه معنایی کلی بودن، ناواضح‌بودن، عدم مطابقت بازخورد با توانایی‌های دانشجویان، و حفظ استقلال و مالکیت متن دسته‌بندی شدند. نتایج نشان‌ دادند که هر دو گروه کارشناسی‌ارشد و دکترا ناواضح بودن و کلی بودن را به عنوان عوامل عمده‌ی اعمال نکردن بازخوردها ذکر کردند. یافته‌ها هم‌چنین نشانگر تفاوت‌هایی بین نظرات دانشجویان کارشناسی‌ارشد و دکترا بود؛ بدین صورت که دانشجویان دکترا به میزان معناداری بیش ازدانشجویان کارشناسی‌‌ارشد به دلیل حفاظت از استقلال فکری و مالکیت از متن، بازخورد استاد راهنما را نادیده گرفتند. از سوی دیگر، دانشجویان کارشناسی‌ارشد تعداد بیشتری از بازخوردها را به خاطر عدم انطباق با توانایی‌های خود اعمال نکردند.