نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorغنم پرور جلالی, محمد تقیfa_IR
dc.contributor.authorموسوی, سیدولی الهfa_IR
dc.contributor.authorعاطفی, کرجوندانی، ستارهfa_IR
dc.contributor.authorرضائی, سجادfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T19:34:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T19:34:25Z
dc.date.available1399-07-08T19:34:25Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T19:34:25Z
dc.date.issued2019-03-21en_US
dc.date.issued1398-01-01fa_IR
dc.date.submitted2019-05-26en_US
dc.date.submitted1398-03-05fa_IR
dc.identifier.citationغنم پرور جلالی, محمد تقی, موسوی, سیدولی اله, عاطفی, کرجوندانی، ستاره, رضائی, سجاد. (1398). تاثیر روان‌درمانی یکپارچه توحیدی بر سازگاری و پرخاشگری مردان ساکن در ندامتگاه. رهیافت پیشگیری, 2(1), 57-76.fa_IR
dc.identifier.urihttp://www.jcpa.ir/article_96809.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/69596
dc.description.abstract<strong>زمینه و هدف: </strong>مدیریت خشم و افزایش سازگاری در مددجویان ساکن در ندامتگاه، اهمیت بالایی در جامعه‌پذیری افراد محبوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر روان­درمانی یکپارچه­ توحیدی بر میزان سازگاری و پرخاشگری در مردان ساکن در ندامتگاه است.<br /> <strong>روش‌شناسی:</strong> روش مطالعه شبه ‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل 80 مرد زندانی 20 تا ساله است که به‌دلیل درگیری در شهرستان لاهیجان زندانی شده بودند. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام 40 نفر) تقسیم شده و گروه آزمایش تحت روان­درمانی یکپارچه توحیدی قرار گرفت، درحالی‌که گروه کنترل چنین مداخله‌ای را دریافت نکرد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری (زاهدی­فر، 1379) و سازگاری (بل، 1961) بود.<br /> <strong>یافته</strong><strong>‌</strong><strong>ها:</strong> نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس یک‌راهه نشان داد روان ‌درمانی یکپارچه توحیدی بر نمرات متغیرهای وابسته مؤثر است؛ به‌عبارت دیگر پس از اجرای مداخله در زندانیان، نمرات پس‌آزمون سازگاری افزایش (0001/0, P< 282/39F<sub>1,77</sub>=) و نمرات پرخاشگری، کاهش (0001/0P<، 608/194F<sub>1,77</sub>=) یافت.<br /> <strong>نتایج:</strong> نتایج پژوهش حاضر نشانگر اهمیت تأثیر رویکرد یکپارچه توحیدی بر میزان سازگاری و پرخاشگری در میان زندانیان است. بنابراین با توجه به یافته‌های‌ پژوهش می­توان با اجرای این طرح در زندان­ها و در سطح گسترده­تری شاهد کاهش شاخص­های منفی نظیر (درگیری، خودزنی، پرخاشگری) و افزایش شاخص­های مثبت همچون (آرامش، همکاری، سازگاری) باشیم.fa_IR
dc.format.extent342
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمعاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیهfa_IR
dc.relation.ispartofرهیافت پیشگیریfa_IR
dc.relation.ispartofCrime Prevention Approachen_US
dc.subjectروان‌درمانی یکپارچه‌توحیدیfa_IR
dc.subjectسازگاریfa_IR
dc.subjectپرخاشگریfa_IR
dc.subjectزندانیانfa_IR
dc.titleتاثیر روان‌درمانی یکپارچه توحیدی بر سازگاری و پرخاشگری مردان ساکن در ندامتگاهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد روان‌شناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت ، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد مشاوره. خانواده از دانشگاه خوارزمی تهران. ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت ، ایرانfa_IR
dc.citation.volume2
dc.citation.issue1
dc.citation.spage57
dc.citation.epage76
nlai.contributor.orcid0000-0001-7292-9669


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد