شناسایی عوامل سازمانی مؤثر بر توسعه نوآوری در نظام پیشنهادات با روش AHP فازی

Abstract

امروزه نظام پیشنهادات در سازمان­های دولتی و خصوصی به عنوان راهکاری برای خروج از عدم پیشرفت سازمان در محیط خود مطرح شده است. در این پژوهش با مرور ادبیات نظری و نظرسنجی از خبرگان و کارشناسان، عوامل و زیرشاخص­های عوامل مؤثر بر توسعه نوآوری در نظام پیشنهادات، در بانک‌ها شناسایی شدند که این عوامل عبارتند از: ساختار، فرهنگ، اهداف و راهبردها، مدیریت، کارکنان و سیستم­های پشتیبان. سپس عوامل شناسایی شده، رتبه­بندی و اهمیت­سنجی گردید. بدین منظور از روش تحلیل سلسله­مراتبی به عنوان یک تکنیک تصمیم­گیری، در یک محیط فازی استفاده شده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه مورد مطالعه آن دربرگیرنده 22 نفر از مدیران و کارشناسان بانک شهر بوده است. تجزیه و تحلیل داده­ها بیانگر این است که عامل ساختار از بین عوامل سازمانی پشتیبان و مؤثر بر توسعه نوآوری در نظام پیشنهادات سازمانی، بالاترین رتبه را کسب کرده است. نتایج این پژوهش برای بانک‌هایی که قصد برنامه‌ریزی برای توسعه نوآوری در نظام پیشنهادات سازمانی دارند، قابل استفاده است.