تعیین بهترین مکان برای اجرای طرح حوضچه های تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی با استفاده از دو روش بولین و AHP

Abstract

برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی و عدم جایگزینی آن ها، در بسیاری از آبخوا نهای کشور من جمله آبخوان دشت گرمسار موجب کاهش سطح آب زیرزمینی شده است. تعیین مناطق مناسب جهت تغذیه مصنوعی ب هعنوان راهکاری برای جبران این مشکل، از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق از دو روش بولین و ahp با کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی (arc GIS) برای تعیین بهترین مکان اجرای طرح حوضچ ههای تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی در سطح دشت گرمسار سمنان استفاده شد. بدین منظور از 8 پارامتر مؤثر شامل فاصله از رودخانه، شیب، ضخامت ناحیه غیراشباع، نفوذپذیری سطحی، زمین شناسی، کیفیت آب زیرزمینی، کاربری اراضی، تراکم زهکش استفاده شده و لایه های اطلاعاتی آن در ARCGIS تهیه شد. هرکدام از این لایه ها بر اساس منطق بولین و AHP امتیازدهی شده و درنهایت بر اساس عملگر هر یک از این روش ها با یکدیگر تلفیق شدند و نقشه های مکان مناسب برای تغذیه مصنوعی تهیه شد. طرح تغذیه مصنوعی اجرا شده در محدوده دشت گرمسار ب هعنوان نقطه کنترل، در طبقه مناسب روش AHP و روش بولین قرار گرفت. اراضی مناسب جهت اجرای طرح تغذیه مصنوعی با ب هکارگیری منطق بولین 0.78 درصد حاصل شد و روش AHP نیز 3.38 درصد خیلی مناسب و 36.39 درصد مناسب تشخیص داده شد.