تأثیر نوع و اندازه ذرات جوانه زا برروی فازهای بلوری و ریزساختار شیشه–سرامیک های دی سیلیکات لیتیم مصرفی در دندانپزشکی

Abstract

هدف از این تحقیق، بررسی اثر نوع و اندازة ذرات جوانه زا برروی خصوصیات شیشه-سرامیک های دی سیلیکات لیتیم مصرفی در دندانپزشکی است. برای رسیدن به این هدف، سیستم TiO2-ZrO2-Li2O-CaO-Al2O3-SiO2 برای تهیة شیشه-سرامیک در نظر گرفته شد و از �Nb2O5و �P2O5به منزلة عامل جوانه زا استفاده شد. پس�از ذوب مواد اولیه، شیشة حاصله در محدودة دمایی C˚500-900 تحت عملیات حرارتی قرار گرفت، تا شیشه- سرامیک با فاز بلوری اصلی دی سیلیکات لیتیم تشکیل شود. درنهایت استحکام خمشی و میکروسختی نمونه ها بررسی شد. سپس اندازة ذرات جوانه زای P2O5 به اندازة ذرات نانو تغییر یافت و تأثیر جوانه زا با اندازة نانومتری برروی خصوصیات این شیشه-سرامیک ها بررسی شد. باتوجه به نتایج حرارتی، آنالیزهای فازی، بررسی های میکروسکوپی و نتایج آزمایشات معلوم شد که نانومتری شدن اندازة ذرات جوانه زا باعث کاهش دمای جوانه زنی، تغییر مورفولوژی فاز دی سیلیکات لیتیم از سوزنی به کروی، افزایش جزء حجمی فاز بلوری اصلی دی سیلیکات لیتیم، کاهش جزء حجمی فازهای فرعی و میانی و درنتیجه بهبود خواص مکانیکی می شود. در مرحلة بعد با حفظ ترکیب پایه، از Nb2O5 در نقش جوانه زا استفاده شد. تغییر نوع جوانه زا منجربه تغییر نوع فازهای بلوری، ریزساختار و تغییر مکانیزم تبلور از حجمی به سطحی شد.. بااستفاده از جوانه زای Nb2O5 فاز بلوری اصلی، اسپودومن بود.