اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و مقایسه آن با درمان شناختی رفتاری بر راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر

Abstract

مقدمه: تحقیقات نشان داده اند که بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر در تنظیم هیجانی خود مشکل دارند؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و مقایسه آن با درمان شناختی رفتاری بر راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام شد. روش کار: نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه های تجربی و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به مطب‌های شخصی پزشکان شهرستان سمیرم می‌باشد. حجم نمونه 45 نفر بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی ساده به سه گروه تقسیم شدند (دو گروه درمانگری تحت درمان CBT, ACT و گروه کنترل). نتایج حاصل از گردآوری داده‌ها با روش‌های تحلیل کوواریانس و آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد درمان شناختی رفتاری بر همه ابعاد نظم جویی شناختی هیجان تأثیر معناداری دارد (001/0>p)؛ همچنین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نیز بر همه ابعاد نظم جویی شناختی هیجان بجز در مؤلفه‌های پذیرش، نشخوار، دیدگاه گیری و فاجعه سازی تأثیر معناداری دارد (001/0>p)؛ بین اثربخشی درمان‌های شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان تفاوت معنی داری مشاهده نشد (001/0نتیجه گیری: به نظر می رسد هر دو رویکرد می تواند نقش مهمی در درمان نظم جویی شناختی هیجان بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر دارد.