رویکرد قیمت سایه در برآورد هزینه نهایی کاهش انتشار دی اکسیدکربن در کشورهای عضو اوپک حاشیه خلیج فارس

Abstract

انتشار دی‏اکسیدکربن به عنوان یکی از عوامل مهم در ایجاد آلودگی های زیست محیطی و ایجاد تغییرات آب و هوایی شناخته شده است به همین محققان زیادی این موضوع را در مطالعات خود مورد بررسی قرار داده اند. در این مطالعه تجربی نیز با استفاده مباحث نظری و اطلاعات کشورهای عضو اوپک در حاشیه خلیج فارس، سعی شده تا با شناسایی عوامل موثر هزینه نهایی کاهش انتشار دی‏اکسیدکربن به طور دقیق تخمین زده شود و کاربری و اثر بخشی سیاست ها بهبود یابد. با شناخت صحیح تفاوت های منطقه‏ای از نقطه نظر عرضه و تقاضای خدمات زیست محیطی می‏توان اینگونه نتیجه گرفت که برای رسیدن به اهداف کاهش انتشار در سطح جهان، دستیابی به حالت برد- برد بین ملاحظات زیست محیطی و منافع اقتصادی و حضور موثرتر کشورها در بازار‏های جهانی، استفاده از چنین طرح های منطقه ای کارآمد خواهد بود. نتایج بیانگر آن است که کشور ایران دارای بیشترین قیمت سایه معادل 025/3 میلیون دلار به ازای هر تن دی‏اکسیدکربن و کشور کویت کمترین قیمت سایه معادل 011/0 میلیون دلار به ازای هر تن دی‏اکسیدکربن را به خود اختصاص داده‏اند، کشورهای عربستان، قطر و امارات نیز قیمت سایه یکسانی معادل 14/1 میلیون دلار به ازای هر تن دی‏اکسیدکربن دارند.