ارزیابی عوامل مؤثر بر پایداری نظام کشاورزی در مناطق روستایی (مطالعه موردی: مناطق روستایی بخش مرکزی شهرستان دهدشت)

Abstract

<span>کشاورزی پایدار به‌عنوان مدیریت موفق منابع کشاورزی برای برآوردن نیازهای در حال تغییر بشر، در حفاظت از محیط‌زیست و افزایش منابع بیولوژیکی تعریف‌شده است. کشاورزی پایدار به‌عنوان مدیریت موفق منابع کشاورزی برای برآوردن نیازهای در حال تغییر بشر، در حفاظت از محیط‌زیست و افزایش منابع بیولوژیکی تعریف‌شده است. هدف این پژوهش، شناسایی و ارزیابی عوامل مؤثر بر پایداری نظام کشاورزی است که به‌صورت مطالعه موردی در مناطق روستایی بخش مرکزی شهرستان دهدشت صورت گرفته است. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری اطلاعات، کتاب‌خانه‌ای و میدانی، تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از آمارهای پارامتری و نا پارامتری استفاده‌شده است. جامعه آماری تحقیق، سرپرستان خانوارهای روستاهای بخش مرکزی شهرستان دهدشت می‌باشد. نتایج حاصل از طریق تجزیه‌وتحلیل‌های آماری در نرم‌افزار SPSS نشان می‌دهد پنج عامل اجتماعی – مشارکتی، حمایت‌های خدماتی زیربنایی، اکولوژیکی، بهره‌وری اقتصادی و عملیات زراعی پایدار محور قادرند بیش از 85 درصد از واریانس پایداری نظام کشاورزی را تبیین کنند که توجه به این عوامل در برنامه‌ریزی‌ها ضروری به نظر می‌رسد.</span>