نقش میانجی مبادلۀ رهبر ـ عضو در ارتقای نوآوری فردی از رهگذر رهبری پدرسالارانه

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> در عصر دانایی‌محوری نوآوری قابلیتی مزیت‌ساز است و وجود سبک رهبری تسهیل‌گر از جمله مهم‌ترین پیش‌نیازهای آن به شمار می‌رود. پژوهش حاضر به بررسی رابطۀ بین مؤلفه‌های رهبری پدرسالارانه، مبادلۀ رهبر ـ عضو و نوآوری کارکنان پرداخته است.<br /> <strong>روش‌شناسی: </strong>این پژوهش کاربردی، توصیفی، پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری آن شامل کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان اصفهان به تعداد 400 نفر بوده است که 196 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. داده‌های گردآوری شده به وسیلۀ پرسشنامه با ساتفاده از نرم‌افزارهای Lisrel ، Smart PLS و SPSS تجزیه و تحلیل شده‌اند.<br /> <strong>یافته‌ها:</strong> رهبری خیرخواه و رهبری مقتدرانه بر مبادلۀ رهبر عضو اثرگذاری معناداری دارند، اما مبادلۀ رهبر ـ عضو بر نوآوری اثرگذار نبوده و نقش میانجی معناداری نیز در تأثیر رهبری پدرسالارانه بر نوآوری ایفا نکرده است.<br /> <strong>نتیجه‌گیری:</strong> به کارگیری سبک رهبری متناسب با ماهیت فرهنگی و الزامات سازمانی می‌تواند نوآوری مورد نیاز برای بهره‌وری پایدار سازمان را ترویج و تسهیل کند.