شناسایی عوامل موثر بر انتقال آموزش به محیط کار در دانشگاه هوایی شهید ستاری

Abstract

در طول دهه های گذشته موضوع انتقال آموزش توجه محققان و دست اندرکاران توسعه منابع انسانی را به<br />خود جلب نموده است. این توجه به واسطه نقش آن در اثربخشی دوره های آموزشی است. تا فرآیند انتقال<br />آموزش به محل کار انجام نشود، بازگشت سرمایه گذاری های آموزشی تا حد زیادی به خطر خواهد افتاد .<br />هدف از این تحقیق بررسی عوامل موثر بر انتقال آموزش به محیط کار بر اساس الگوی انتقالی هالتون<br />می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، پژوهشی توصیفی – پیمایشی است . بر این<br />اساس، تعداد 103 نفر از کارکنان دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری با روش نمونه گیری تصادفی<br />ساده انتخاب و پرسش نامه محقق ساخته ای بین آنها توزیع شد. روایی محتوایی پرسشنامه از طریق مراجعه به<br />خبرگان، تایید و پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ، به مقدار 89 % به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها<br />از طریق آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که عوامل فردی و سازمانی بیشترین تأثیر را بر انتقال آموزش در<br />محیط کار دارند. از میان عوامل فردی، مؤلفه استعداد کارآموز و از میان عوامل سازمانی، مؤلفه عملکرد مورد<br />انتظار از تلاش برای انتقال، تأثیر بیشتری بر انتقال آموزش به محیط کار دارند.