بهترین پیش بینی کننده فعالیت بدنی پسران در دوره کودکی: شایستگی حرکتی، شایستگی ادراک شده و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت

Abstract

مقدمه و هدف: فعالیت بدنی تحت تاثیر رفتارهای بهداشتی مانند شایستگی حرکتی واقعی، ادراک شده و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر شایستگی حرکتی واقعی، شایستگی ادراک‌شده و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت برای پیش بینی فعالیت بدنی کودکان بود. <br />روش شناسی: 204 نفر از پسران 11-8 سال با میانگین سنی (9/9) و شاخص توده بدن (9/19) در این مطالعه شرکت نمودند. فعالیت بدنی و شایستگی حرکتی ادراک‌شده به ترتیب با استفاده از پرسشنامه فعالیت بدنی برای کودکان بزرگ‌تر و مقیاس توانایی جسمانی پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش استفاده شد. همچنین از آزمون بروینینکس اوزرتسکی فرم کوتاه برای اندازه‌گیری شایستگی حرکتی و از آزمون راه رفتن/دویدن 540 متر به‌عنوان منتخبی از آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت استفاده شد. <br />یافته ها: نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد شایستگی مهارت حرکتی واقعی 31 درصد، ادراک‌شده 35 درصد و استقامت قلبی-عروقی 14 درصد فعالیت بدنی پسران را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین آزمون آنوا یک‌طرفه نشان داد تفاوت معناداری در سطوح فعالیت بدنی کودکان با شایستگی مهارت حرکتی و ادراک‌شده بالا و پایین و بالا و متوسط پیدا شد؛ علاوه بر این فعالیت بدنی کودکان با سطوح مختلف استقامت قلبی عروقی معنادار نبود. همچنین شایستگی ادراک‌شده بهترین پیش‌بینی کننده فعالیت بدنی پسران در این دوره سنی است. <br />نتیجه گیری: پیشنهاد می شود در طراحی برنامه های مداخله ای برای بهبود شایستگی حرکتی، توجه ویژه ای به شایستگی ادراک شده برای ترویج فعالیت بدنی پسران شود.