تعیین عرصه‌‌های مناسب مکان‌گزینی‌کلانتری‌ها برای بهبود امنیت فضا (مطالعة موردی استان بوشهر - شهرستان دشتستان)

Abstract

زمینه و هدف: به‌دلیل مسائل امنیتی ترددهای بین مرزی مردم و کالاها و تقویت مراکز انتظامی در مناطق و استان‌های مرزی ازجمله استان بوشهر، برای تأمین و ارتقاء امنیت فضا ضروری است؛ چراکه توزیع نامناسب این مراکز در فضای شهری و متناسب با متغیرهای گوناگون به کاهش کارآمدی آنها و نیز کاهش احساس امنیت در مواقع اضطراری منجر می‌شود. با درک این ضرورت، هدف این پژوهش تحلیل الگوی فضای کلانتری‌های موجود و معرفی پهنه‌های مناسب برای استقرار کلانتری‌ها و پاسگاههای جدید در شهر ستان دشتستان است.روش تحقیق: برای گردآوری‌ و پیاده‌سازی اطلاعات از روش اسنادی و میدانی استفاده‌ شده است. همچنین، از 15 معیار اصلی مانند: فاصله از نواحی پرجمعیت، فاصله از بانک‌ها، فاصله از پایانه‌ها، دسترسی به راه‌های اصلی، فاصله از مراکز تجاری و فاصله از کلانتری‌های موجود استفاده شده است. گذشته‌ازآن، از فنون آمار فضا مانند میانگین نزدیک‌ترین همسایه و آمار موران محلی و از روش‌های‌ تصمیم‌گیری چندمعیاره شامل VIKOR و ANP و از نرم‌افزارهای Super Decision و Arc GIS10.3 برای تجزیه‌وتحلیل و مکان‌گزینی استفاده شده است.نتیجه گیری و یافته‌های تحقیق نشان داد: نتایج نشان دادند که توزیع آنها تصادفی است، تعداد کلانتری‌ها برای ایجاد امنیت فضا کافی نیست و پراکندگی آنها نیز وضعیت مناسبی ندارد. سپس با استفاده از مدل ANP وزن معیارها مشخص شدند. وزن‌های محاسبه‌شده نشان دادند که معیارهایی مانند نواحی جمعیتی، فاصله از بانک‌ها و مراکز تجاری و اداری و نیز فاصله از مراکز موجود، در تعیین مکان‌های جدید اهمیت بیشتری دارند