بررسی تأثیر استفاده از فضای مجازی غیرمجاز بر گرایش مجرمین به تکرار جرم

Abstract

پژوهش حاضر در پی بررسی میزان تأثیر فضای مجازی غیرمجازی بر گرایش مجرمین به تکرار جرم در بین زندانیان استان اردبیل در سال 92 ـ 93 می‌باشد. تحقیق حاضر ازنظر روش‌شناسی از نوع پیمایشی و توصیفی است. جامعه آماری کلیه مجرمین زندانی استفاده‌کننده از فضای مجازی غیرمجاز می‌باشد که در سال 1392 و 3 ماهه اول سال 93 مرتکب جرائم اینترنتی شده‌اند. نمونه آماری شامل مجرمین مرتکب تکرار جرم (سابقه‌دار) است که در حیطه زمانی تحقیق به زندان اردبیل بازگشته می‌شوند که با توجه به محدودیت نمونه آماری از نمونه‌گیری غیر احتمالی و به‌صورت تمام شماری از 108 نفر از مجرمین در این ارتباط در تنظیم و تکمیل پرسشنامه استفاده گردید. برای گردآوری داده‌ها علاوه بر روش کتابخانه‌ای از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. ضریب پایایی (آلفای کرونباخ) محاسبه‌شده برای هر طبقه از سؤالات که به‌طور جداگانه محاسبه شد، برابر 74/0 بوده که مبین پایایی و معنی‌دار بودن پرسشنامه می‌باشد و برای آزمون فرضیات از ضریب رگرسیون و آزمون کای اسکوئر استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد بر اساس ضرایب استاندارد رگرسیونی (Beta) می‌توان گفت که مؤلفه‌ی «سهولت دسترسی به اینترنت» با ضریب استاندارد 358/0، بیشترین تأثیر را بر گرایش مجرمین به تکرار جرم و مؤلفه‌ی «انتشار تصاویر مبتذل و مستهجن در فضای اینترنت» با ضریب استاندارد 109/0 کمترین تأثیر را بر گرایش مجرمین به تکرار جرم توسط مجرمین دارد. در این میان، مؤلفه‌های «نبود فرهنگ صحیح استفاده از اینترنت» و «اعتیاد به اینترنت» به ترتیب با ضرایب استاندارد 264/0 و 150/0، در اولویت‌های دوم تا سوم قرار دارند. همچنین بین ویژگی‌های فردی و گرایش مجرمین به تکرار جرم نیز ارتباط معنی‌داری وجود دارد به‌طوری‌که یافته‌ها بیانگر متفاوت بودن متغیرها و وجود همبستگی بین آن‌هاست.