نتایج اولیه برخی صفات نهال راش، رشد یافته بعد از خراش سطحی و بذر کاری، در تراکم‌های مختلف‌ تاج پوشش

Abstract

در این پژوهش برخی از ویژگی‌های نهال راش در سه توده مختلف راش با تاج پوشش‌های بسته (85 درصد)، نیم بسته (55 درصد) و باز (15 درصد) واقع در منطقه فریم سوادکوه (ارتفاع 1400 متر از سطح دریا) مقایسه شدند. در هر یک از توده‌های یاد شده، پس از خراش سطحی در چهار کرت‌ یک متر مربعی مبادرت به کاشت بذر راش در هشت ردیف هشت‌تایی شد. نتایج نخستین دوره رویش نشان داد که میزان جوانه زنی در توده‌های کشت شده تغییری نکرد. زنده‌مانی و رویش طولی در زیر تاج پوشش باز پایین‌ترین میزان (20 درصد) را داشت اگرچه‌این ویژگی در تاج پوشش‌های بسته و نیم بسته به لحاظ آماری متفاوت نبودند. در توده‌های بسته و نیم بسته حدود 50 درصد نهال‌ها از شادابی خوب و میانگین بهره‌مند بودند و در توده باز ‌بیشتر نهال‌ها به‌شدت رنگ‌پریده ظاهر شده بودند، به ‌طوری‌که نهالی که دارای شادابی خوب و یا میانگین باشد در آن یافت نشد. به ‌طور کلی از نتایج این پژوهش می‌توان جمع‌بندی کرد که زنده‌مانی، رشد و شادابی ‌نهال‌های راش در تاج پوشش‌های متراکم‌تر، مطلوب‌تر از آنها در تاج پوشش‌ باز است. به نظر می‌رسد که در جنگل‌های راش، ایجاد توده‌هایی که در برش‌ اولیه بتواند تاج پوشش‌ نیم بسته تا نیم باز با شدت 60-40 درصد را تامین نماید مناسب برای زاد‌آوری، استقرار و رشد مطلوب نهال راش در این مرحله از دخالت‌ جنگل‌شناسی ‌باشد.