پیش‌بینی خطر ناپایداری شیب‌های طبیعی با استفاده از عملگرهای ضرب و جمع جبری فازی در البرز مرکزی

Abstract

در این تحقیق نتایج تحلیل خطر وقوع ناپایداری شیب‌های طبیعی با استفاده از عملگرهای فازی ارایه شده است. نتایج خروجی مدل‌های فازی به‌دلیل برخورداری از انعطاف‌پذیری لازم در ارزش‌گذاری گزاره‌ها نسبت به مدل‌های کلاسیک با واقعیت منطبق‌ترند. مجموعه اطلاعات ورودی مورد استفاده در ارزیابی پتانسیل خطر لغزش در این تحقیق شامل شیب، لیتولوژی، لرزه‌خیزی و بارش است. از نقشه ثبت لغزش نیز در ارزیابی نتایج خروجی مدل‌ها استفاده شده است. در مجموع، عملگر ضرب جبری فازی اثر افزایشی داشته است، به بیانی دیگر، به‌دلیل ضرب مقادیر درجات عضویت لایه‌ها در هر پیکسل، امتیاز کل به سمت صفر میل می‌کند، بنابراین امتیاز زیاد در پیکسل‌های خروجی این نقشه بیانگر حساسیت زیاد از لحاظ ناپایداری شیب‌هاست. برای مقایسه نتایج نقشه‌های خروجی پهنه‌بندی خطر رانش زمین، از دو شاخص نسبت دانسیته (Dr) و مطلوبیت(Qs) استفاده شده است. بر اساس شاخص مطلوبیت، نقشه خروجی در مدل ضرب جبری فازی حساسیتی نزدیک به دو برابر مدل جمع جبری فازی دارد. بر اساس مقادیر شاخص نسبت دانسیته ،کلاس‌های خطر بالا در مدل‌های مذکور از صحت و دقت بیشتری نسبت به کلاس‌های خطر پایین‌تر برخوردارند.