بررسی پیامدهای زندانی شدن یکی از والدین بر عملکرد تحصیلی فرزندان در شهر یاسوج

Abstract

اکثر قریب به اتفاق مجرمان و جنایتکاران، دارای خانواده‌های از هم گسیخته‌ و از وجود یک یا هر دو والدین خود محروم بوده‌اند. نگرش‌ها و رفتار والدین می‌تواند تسهیل‌کننده یا مانع جریان رشد طبیعی و سالم کودک و نوجوان باشد. بدیهی است غیبت والدین به هر علت که باشد، به ویژه در صورتی که زندان مطرح شود، آثار زیانباری دارد و نوجوان علاوه بر برخوردار نبودن از محبت و توجه به ارشادهای والدین، از لحاظ پذیرش اجتماعی در بین همسالان هم‌مدرسه‌ای و سایر موقعیت‌های اجتماعی و حتی در مقطع تحصیلی با مشکلات عدیده‌ای روبرو می‌شود. از این رو هدف از انجام این تحقیق، بررسی پیامدهای زندانی شدن یکی از والدین بر عملکرد تحصیلی فرزندان در شهر یاسوج بود. روش تحقیق توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری را زندانیان دارای فرزند که مدت 6 ماه از حبس آنها می‌گذشت، تشکیل می‌داد. بر اساس گزارش اخذ شده از زندان مرکزی شهر یاسوج، تعداد زندانیانی که دارای فرزند در حال تحصیل بودند، 140نفر عنوان گردید. بنابراین حجم نمونه به دلیل کم بودن تعداد جامعه، همان 140 نفر در نظر گرفته شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای روائی پرسش‌نامه از روایی محتوا و اعتبار ابزار اندازه‌گیری تحقیق با استفاده از آلفای کرونباخ (85/0)محاسبه گردید. پس از جمع آوری پرسش نامه‌ها، داده‌ها به کمک نرم افزار spss در 2 سطح آمار توصیفی و استنباطی تحلیل و از نرم افزار Amos برای تحلیل مدل ساختاری پژوهش استفاده شد. در سطح آمار توصیفی از جداول فراوانی، درصد، انحراف معیار، میانگین و نمودارها و در سطح آمار استنباطی از آزمون تحلیل واریانس چند راهه و آزمون T استفاده شد. نتایج نشان داد، بین نوع جرم والدین و پیشرفت تحصیلی فرزندان رابطه معنی‌داری وجود ندارد. بین زندانی شدن والدین و پیشرفت تحصیلی فرزندان دختر و پسر تفاوت معنی‌داری وجود دارد و بین مدت محکومیت والدین و پیشرفت تحصیلی فرزندان رابطه معنی‌داری وجود دارد.