عوامل و شاخص‏ های مدیران هوشمند ناجا و راهبردهای تقویت آن

Abstract

"هوشمندی" ویژگی شناختی، عاطفی، مدیریتی و رفتاری ویژه‏ ای است که در چند سال اخیر در چند قلمرو بین ‏رشته‏ ای صورت‏ بندی شده است. قدمت کوتاه این ویژگی، به خصوص در قلمرو سازمان پلیس، با وجود تأکید فراوان بر ضرورت بسط و تقویت آن، موجب ناشناخته ماندن ابعاد و زوایای پرتعداد آن شده است؛ از همین رو، این پژوهش به سامان رسید تا ابعاد و شاخصه ‏های آن را در سازمان ناجا شناسایی کند، عوامل همبسته با آن را مشخص سازد و راهبردهای ایجاد و تقویت هوشمندی در سازمان ناجا را تدقیق کند. بدین منظور، از دو روش تحقیق مستقل استفاده شده است: نخست، روش مطالعه پیمایشی؛ دوم، زمینه‏ یابی از کارشناسان. یافته ‏های حاصل از این دو روش مطالعه و پژوهش با بهره‏ گیری از آزمون‏ های مختلف آماری (نظیر همبستگی، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدیر هوشمند با 10 عامل بزرگ و چندین شاخص معین می‏ شود. هر یک از این دو دسته عامل، بیش از 60 درصد واریانس هوشمندی را تبیین می‏ کنند. همچنین، یافته‏ ها نشان داد که 10 عامل بزرگ، سهم معناداری از هوشمندی را پیش ‏بینی و تبیین می‏ کنند. سرانجام، زمینه ‏یابی از نخبگان نشان داد که با بهره‏ گیری از 16 راهبرد کلان می ‏توان هوشمندی و عوامل همبسته با آن را ایجاد و تقویت کرد.