بررسی و تحلیل آموزه‌های تربیتی دعای عرفه (با تأکید بر مبانی، اصول و روش‌های تربیتی)

Abstract

تربیت و روش‌های تربیتی یکی از راه‌های تکامل انسان و تجلی کمالات خدایی در اوست. از آنجا که باید به آموزه‌های تربیتی از مسیر صحیح دست یافت تا بتوان به درستی و خلوص آن اعتماد پیدا کرد، برای شناخت مبانی، اصول و روشهای مثبت تربیتی ضروری است به قرآن و سنت مراجعه شود. یکی از منابع مهم سرشار از مضامین تربیتی ادعیه معصومان(ع) است و یکی از این دعاها، دعای عرفه است. امام حسین (ع) در دعای عرفه، آموز‌ه‌های تربیتی را به خوبی در قالب دعا بیان فرموده‌اند که می‌توان با تحلیل دقیق و درست به آنها دست یافت. این جستار درصدد بوده تا با روش توصیفی- تحلیلی و بهره‌گیری از منابع مختلف لغوی و تفسیری، مهم‌ترین آموزه‌های تربیتی دعای عرفه را استخراج و تبیین نماید و به این نتیجه دست یافته است که امام حسین (ع) در دعای عرفه به آموزه‌های تربیتی خاصی شامل مبانی (خداگرایی وکمال‌جویی)، اصول (اصل تداوم و تریج) و روش‌های تربیتی (یادآوری نعمتها، احسان در برابر اسائه و الگوگیری از داستان‌های قرآن) اشاره فرموده است.