نقدی متنی و فرامتنی بر جستاری از ترجمه نهج البلاغه محمد دشتی

Abstract

آنچه در ترجمه متون اهمیت فراوان دارد، شناخت تفاوتهای ادبی و بلاغی و فرهنگی میان زبا نها و ادبیات آنها و معیارهای بلاغی و فصاحت و وجود ضرب المثللها و استعارات آن است. وجود دشوار یها در زبان عربی و متون قرآن و روایات، به خصوص نهج البلاغه باعث شده است که کار ترجمه ی آنها بسیار دشوار به نظر رسد. با این حال ترجمه های زیادی از نهج البلاغه از گذشته تا عصر معاصر انجام گرفته است. در این مقاله گزیده هایی از ترجمه نهج البلاغه توسط مترجم معاصر محمد دشتی در روش و ویرایشهای متن و ترجمه آن و تحلیل موضوعات بلاغی و نحوی و همچنین توجه به رویدادهای تاریخی در امر ترجمه و رعایت فن ادبی و.... مورد نقد قرار گرفت. بر اساس این تحقیق انتقادهایی بر این ترجمه مترتب است، که برای دستیابی به معنای درستتر برای اهل تحقیق و پژوهش کافی نخواهد بود. این موارد بیشتر شامل عدم رعایت دقت در فن ترجمه و اضافات تحلیلی و توصیفی و جا افتادگی های متنی و بلاغی است.