ارائه مدلی برای تحلیل ریسک اتحادهای راهبردی و فناورانه

Abstract

<strong>اتحادهای فناورانه، راه حل هوشمندانه</strong><strong>‌</strong><strong>ای برای دستیابی به اهداف راهبردی یک بنگاه در دنیای در حال تغییر کنونی است. با وجود روند رو به افزایش این نوع همکاری</strong><strong>‌</strong><strong>ها، نرخ شکست در آن</strong><strong>‌</strong><strong>ها همچنان بالاست. ماهیت همکاری درون</strong><strong>‌</strong><strong>سازمانی در اتحادها، دلیل بالا بودن ریسک در آن</strong><strong>‌</strong><strong>ها می</strong><strong>‌</strong><strong>باشد. بیشتر روش</strong><strong>‌</strong><strong>ها و مدل</strong><strong>‌</strong><strong>های تحلیلی، منابع ریسک در طول فرآیند اتحاد را بصورت ایستا و در دو نوع نسبی و کارکردی در نظر می</strong><strong>‌</strong><strong>گیرند. در پژوهش حاضر، با انجام مطالعات کتابخانه</strong><strong>‌</strong><strong>ای، منابع ریسک در مراحل فرآیند اتحاد راهبردی شناسایی شدند. به دلیل متفاوت بودن ضریب اهمیت هر یک از عوامل ریسک در اتحادهای مختلف، میزان اهمیت و همچنین درجه تاثیر مرحله اتحاد در موفقیت اتحاد، توسط خبرگان وزن</strong><strong>‌</strong><strong>دهی شدند. بر اساس نتایج، عوامل ریسک در هر مرحله از فرآیند اتحاد، یکسان نیست و حتی عوامل ریسک مشابه در مراحل فرآیند اتحاد نیز دارای وزن یکسان نیستند. هدف از انجام این پژوهش، ارائه روشی پویا، انعطاف</strong><strong>‌</strong><strong>پذیر و دقیق جهت ارزیابی ریسک اتحاد شامل شناسایی، سنجش و تحلیل منابع ریسک در طول یک اتحاد می</strong><strong>‌</strong><strong>باشد. نوع پژوهش، توصیفی است و اجرای آن در دو مرحله، شامل جمع</strong><strong>‌</strong><strong>آوری داده</strong><strong>‌</strong><strong>ها و نیز استفاده از نظر خبرگان جهت روایی پژوهش انجام شده است. دستیابی به روشی ساختاریافته که با نظرات کارکنان و ذی</strong><strong>‌</strong><strong>نفعان دو طرف اتحاد، قادر به پیش</strong><strong>‌</strong><strong>گویی و تخمین میزان ریسک آن به تفکیک هریک از مراحل اتحاد می</strong><strong>‌</strong><strong>باشد، مهمترین دستاورد پژوهش حاضر است.</strong>