تهیه، شناسایی، ویژگی‌های ضدتومور، برهم‏کنش با DNA و تأثیر بار الکتریکی موجود روی نسبت‏های مولی گوناگون کمپلکس‏های Pd(II):Zn(II) در "ترکیب درمانی" آن‏ها

Abstract

<em>کمپلکس </em><em>[</em><em>Pd(bpy)₂](NO₃)₂</em><em>، </em><em>Pd(II)</em><em>، با روشی جدید و کمپلکس جدید </em><em>K[Zn(Gly)₃]</em><em>، </em><em>Zn(II)</em><em>، </em><em>تهیه شدند. شناسایی این دو کمپلکس توسط روش‏‏های آنالیز عنصری، هدایت مولی و فناوری‏‏ های طیف‏سنجی فروسرخ، </em><em>رزونانس مغناطیس هسته و جذب الکترونی انجام شد</em><em>.</em><em> کمپلکس </em><em>Pd(II)</em><em> به تنهایی و در حضور نسبت‏ های مولی 1:1، 2:1 و3:1 با کمپلکس </em><em>Zn(II)</em><em>بر علیه سلول‏ های سرطانی خون از نوع </em><em>K₅₆₂</em><em> امتحان شد. نتیجه ­ها، کاهش تکثیر این </em><em>سلول‏ ها را نوید داد.. بنابراین، مطالعه ­های برهم‏کنش با </em><em>DNA</em><em> غده تیموس توسط طیف ‏سنجی جذب الکترونی انجام شد</em><em>.</em><em> نتیجه ­های این مطالعه­ ها نشان داد، شاید کمپلکس </em><em>Pd(II)</em><em> به­دلیل مسطح بودن بین زوج بازهای آلی </em><em>DNA</em><em> قرار گرفته (اینترکیلیت شده) و با تعاونی مثبت </em><em>DNA</em><em> را غیرطبیعی م ی‏کند. اینترکیلیت شدن کمپلکس </em><em>Pd(II)</em><em> با افزایش </em><em>1، 2 و 3 برابر از </em><em>کمپلکس </em><em>Zn(II)</em><em> با یک مکانیسم ناشناخته ‏ای کاهش می‏ یابد که علت آن شاید کاهش بار مثبت در نسبت‏ های استوکیومتری 1:1، 2:1 و 3:1 این دو کمپلکس می‏ باشد. در این فرایند، پارامترهای پیوندی و ترمودینامیکی تعیین شدند. این پارامترها به درک بهتر مکانیسم برهم‏کنش دارو با </em><em>DNA</em><em> کمک می‏ کنند.</em><br />