مورفودینامیک بادی و شکل های ناشی از آن در منطقه کاشان

Abstract

منطقه مورد مطالعه، در ایران مرکزی و درحاشیه جنوبی فرورفتگی وسیعی در امتداد شمال غرب - جنوب شرق کشیده شده قرار دارد. این منطقه بیابانی است که کویر قسمتی از آن را تشکیل می­ دهد، و این منطقه بیابانی است که کویر قسمتی از آن را تشکیل می­ دهد. این منطقه مانند اغلب نقاط مرکزی ایران، سال هاست که مورد تهاجم ماسه است. مسئله ماسه­ ها بیش از همه، روستاهای شمال و شمالشرق کاشان یعنی آران و بیدگل، چهار تاقی و مجموعه­ های روستایی ابوزیدآباد که شامل محمدآباد، گز، فخره، قاسم آباد، یزددلان و حسین آباد است، را تهدید کرده و خانه ­ها، جاده­ ها، چاه­ های آب و مزارع را می­ پوشاند و همراه خود خشکی را در منطقه افزایش می ­دهد. منطقه کاشان بخش کوچکی از یک واحد طبیعی، مورفولوژی و زمین ­شناسی است که خود بر دو قسمت متمایز و مشخص تقسیم می ­شود: الف) برآمدگی­ های معروف به سلسله جبال جنوبی کاشان یا رشته کوه ­های کرکس که دارای امتداد شمالغرب- جنوب شرقی می باشد. ب) گودی یا فرورفتگی قم- کاشان- اردکان گودی قم و کاشان و اردکان در حقیقت یک دره عریض و صحرائی است که محدود به رشته کوه هایی از جنس سنگ­های آتشفشانی می­ باشد و گسل­ های سرتاسری موجود در پای این رشته کوه ها باعث بالا آمدن آنها شده است. این گودی به وسیله رسوب­ های ضخیم و چین خورده طبقات قرمز نئوژن که قسمت­ هایی از آن تخریبی است در بخش دریایی تشکیلات قم دارای سن الیگو- میوسن می­ باشد، پرشده و به وسیله رسوب ­های بهادا، شن، قلوه سنگ­های درشت، رسوب­ های پلایا و بالاخره تپه­ های ماسه­ ای پوشیده شده است.