نگرشى بر ژئومورفولوژى ساحل عمان مطالعه موردى: دشتیارى چابهار و جلگه باهوکلات

Abstract

ناحیه دشتیارى چابهار در ساحل عمان که حدود 3450 کیلومترمربع وسعت دارد، 2900 کیلومترمربع آن مورد مطالعه قرار گرفت.<br /> تحقیقات در مورد تحول اشکال زمین در بخش ‏هاى مختلف نشان مى‏ دهد که عوارض منطقه تحت تأثیر فرایندهاى اوروژنیک و اپیروژنیک و فرایندهاى بیرونى به شکل امروزى در آمده ‏اند. لیکن این فرایندها بیانگر ویژگى‏ هاى خشک دشتیارى است. قدیمى‏ ترین سنگ‏ ها در شمال ناحیه مربوط به کرتاسه پایانى و شمال ملانژهاى رنگى است وکهن‏ ترین نهشته‏ ها در دشتیارى متعلق به میوسن پایانى مى‏باشد که از مجموعه سنگ ‏ها و مارن کنگلومراى ریز دانه تشکیل شده است. چشم اندازهاى ساحلى عمان شامل هزار دره، جریان ‏هاى گلى مارن‏ها، دامنه ‏هاى با حفره ‏هاى تافونى، مسیل ‏هاى گود جلگه ساحلى، دو خط ساحلى ماسه ‏اى، تپه‏ هاى ماسه‏ اى، پهنه‏ هاى کویرى رسى مارنى مى‏باشد. پدیده‏ هاى ژئومورفولوژى ساحل عمان نیز شامل گل فشان‏ها، تراس‏هاى دریایى، جلگه ‏هاى ساحلى و پایکوهى و آبرفتى، مخروط آبرفتى و تپه‏ ها است. در دوره یخچالى و بین یخچالى به ترتیب آب و باد عامل مسلط فرسایشى بوده و پادگان‏ هاى مطبق و فرسایش‏هاى کاوشى و مکانیکى از شواهد دوره ‏هاى بارانى در این منطقه مى‏ باشد.