افکار خودکشی در دانش‌آموزان پسر: نقش خودپنداره، عزت‌نفس و بهزیستی اجتماعی

Abstract

<strong> </strong> <strong>مقدمه:</strong> پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش خودپنداره، عزت­نفس و سلامت اجتماعی در پیش­بینی افکار خودکشی دانش­آموزان پسر انجام شد. <strong>روش:</strong> روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش­آموزان پسر متوسطه شهر اردبیل در سال 1397-1396 بودند که به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای 354 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از ابزارهای خودپنداره (منداگلیو و پی­ریست، 1995)، عزت­نفس (کوپراسمیت، 1967)، سلامت اجتماعی (کییز و شپیرو، 2004) و افکار خودکشی (بک، 1991) استفاده شد. تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری تحلیلی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. <strong>یافته­ها:</strong> نتایج نشان داد که بین خودپنداره (49/0-r=)، عزت­نفس (57/0-r=) و سلامت اجتماعی (59/0-r=) با افکار خودکشی در دانش­آموزان پسر رابطه معنا­داری وجود دارد (05/0p<).همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که خودپنداره 16/0-، عزت­نفس 24/0- و سلامت اجتماعی 29/0- افکار خودکشی دانش­آموزان را پیشبینی میکنند (05/0p<). <strong>نتیجه­ گیری:</strong> افکار خودکشی دانش­آموزان پسر توسط متغیرهای خودپنداره، عزت­نفس و سلامت اجتماعی قابل پیش­بینی است، بنابراین پیشنهاد می‌شود که روانشناسان و مشاوران جهت کاهش افکار خودکشی دانش­آموزان، نقش خودپنداره، عزت­نفس و سلامت اجتماعی را مورد توجه قرار دهند.