تأثیر جامعه‌پذیری سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی کارکنان با درنظر گرفتن نقش میانجی تناسب فرد – محیط

Abstract

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر جامعه‌پذیری سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی کارکنان با درنظر گرفتن نقش میانجی تناسب فرد محیط در ادارات ورزش و جوانان استان لرستانبود.روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعة آماری پژوهش کلیة کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان لرستان به تعداد 147 نفر بود. روش نمونه‌گیری از نوع کل‌شمار بود و حجم نمونۀ آماری برابر با تعداد پرسشنامه‌های دریافتی به تعداد 136 نفر بود. ابزار تحقیق پرسشنامة ازدمیر (2015) بود که پس از ترجمه، روایی صوری و محتوایی آن به تأیید یازده نفر از استادان متخصص رسید. روایی سازة آن با تحلیل عاملی تأییدی بررسی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ (91/0) تأیید شد. از آمار توصیفی برای دسته‌بندی اطلاعات و ارائة میانگین‌ها و از مدلسازی مسیری – ساختاری در بررسی فرضیه‌های تحقیق استفاده شد. نتایج نشان داد جامعه‌پذیری سازمانی بر تناسب فرد - محیط و رفتار شهروندی سازمانی تأثیر معنا‌داری داشت. تناسب فرد - محیط نیز بر رفتار شهروندی سازمانی تأثیر معنا‌دار داشت و در نهایت مدل تحقیق با داده‌ها برازش مناسبی داشت. بر این اساس مدیران ادارات ورزش و جوانان استان لرستان باید با تأکید بر مؤلفه‌های جامعه‌پذیری، امکان ارتقای آن را در کارکنان فراهم سازند. همچنین در استخدام و کارگزینی کارکنان به تناسب فرد با حرفه و نیازهای شغلی توجه کنند تا زمینة افزایش رفتار شهروندی سازمانی در کارکنان ایجاد شود.