تأثیر فشارهای متفاوت کاهش جریان خون با فعالیت ایزومتریک بر تغییرات الکترومیوگرافی عضله

Abstract

<strong>هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر حاد فعالیت‌های ایزومتریک با فشارهای مختلف کاهش جریان خون بر تغییرات الکترومیوگرافی عضله است. بدین منظور 10 مرد دانشجوی سالم با میانگین سن 33/0</strong><strong>±</strong><strong>8/25 سال و قد 67/1</strong><strong>±</strong><strong>6/176 سانتی‌متر و وزن 1/2</strong><strong>±</strong><strong>2/75 کیلوگرم که سابقه تمرین مقاومتی را داشته‌اند به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. در ابتدا فشارخون قوزک پا آزمودنی‌ها به‌وسیله دستگاه سونوگرافی داپلر رنگی و توسط متخصص سونوگرافی تعیین گردید و همین مقدار فشار جهت کاهش جریان خون در جلسات فعالیت همراه با کاهش جریان خون به‌وسیله کاف بر بالاترین نقطه ران پای غالب آزمودنی‌ها اعمال شد. پروتکل این تحقیق شامل 6 انقباض ایزومتریک 10 ثانیه‌ای و بین هر دو انقباض آزمودنی‌ها 60 ثانیه استراحت می‌کردند. این پروتکل در هر چهار جلسه فعالیت که با یکی از فشارهای صفر،100،70 و 130 درصد فشار سیستولی انجام شد، عیناً تکرار شد. با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنف طبیعی بودن داده‌ها بررسی شد و سپس از آزمون تحلیل واریانس مکرر یک‌طرفه جهت تشخیص معنادار بودن تغییرات (الکترومیوگرافی ادغامی) </strong><strong> iEMG</strong><strong> بین چهار جلسه استفاده شد. نتایج داده‌ها نشان داد که بین جلسات 100 و 130 درصد فشار سیستولی در </strong><strong>iEMG </strong><strong> تفاوت معنادار مشاهده نشد (05/0</strong><strong>P></strong><strong>)</strong><strong> ، ولی بین سایر جلسات تفاوت معنادار در </strong><strong>iEMG </strong><strong> مشاهده شد (05/0</strong><strong>P<</strong><strong>)</strong><strong>. همچنین اگر فعالیت همراه با کاهش جریان خون با بار 65 درصد</strong><strong> MVC </strong><strong>با فشاری معادل 100 درصد فشار سیستولی انجام شود، فعالیت الکتریکی بیشتر از انجام همین فعالیت با بار یکسان و فشارهای کم تر (صفر و 70 درصد فشار سیستولی) و برابر با انجام فعالیت با بار یکسان و فشار 130 درصد فشار سیستولی خواهد بود.</strong>