بررسی نیازهای دانشجویان دختر گروه علوم پزشکی در مورد آموزشهای بهداشت باروری به شیوه بحث گروهی در شهر تهران 80-1379

Abstract

برای بهبود وضعیت بهداشتی یک جامعه، علاوه بر ارایه خدمات بهداشتی، مشارکت فعال دریافت کنندگان این خدمات ضروری است و آگاهی مناسب لازمه این مشارکت می باشد. لذا آموزش یکی از ارکان مهم بهداشت باروری است. به علاوه برای طراحی یک برنامه آموزشی مناسب و موثر، ارزیابی آگاهی، نگرش و رفتار جمعیت هدف ضروری می باشد.در این پژوهش که به شیوه بحث گروهی (Focus Group Discussion) انجام شده است، نگرش دانشجویان دختر گروه علوم پزشکی در مورد بهداشت باروری در قالب 12 گروه 6 نفره شرکت کننده در جلسات بحث گروهی ارزیابی گردیده و مشخص شده است که علیرغم دیدگاه قابل قبول دانشجویان راجع به کنترل جمعیت، آگاهی ایشان از روشهای پیشگیری از بارداری، بیماریهای مقاربتی، ایدز و بهداشت جنسی ناکافی می باشد. اکثر دانشجویان آموزشهای فعلی را نامناسب و غیر کاربردی می دانستند و بدین جهت خود را پیام رسان خوبی در این زمینه برای جامعه نمی شناختند.اکثرا سن مناسب برای ازدواج دختران و پسران را به ترتیب 25-20 و 28-24 سال ذکر می کردند. بسیاری از آنان سن مناسب برای شروع آموزش بهداشت باروری را سنین مدرسه و افزایش تدریجی آن را در طول سالهای بعدی عنوان می نمودند. اکثرا معتقد بودند ارتباط مناسب دختران و پسران لازمه رشد شخصیت آنهاست ولی شناخت عواقب و خطرات ارتباط ناصحیح نیز بسیار مهم می باشد.از نکات قابل ذکر دیگر، اینکه در بعضی از موارد، در میان دانشجویان رفتارهای تغذیه ای نامناسب مشاهده می گردد به علاوه به ورزش کمتر اهمیت داده می شود. در مجموع بنظر می رسد مشکل بودن دروس دوره های پزشکی و پیراپزشکی و انتظار والدین جهت پرداختن بیش از حد به تحصیل و مطالعه، منجر شده است تا آنها وقت کافی برای یادگیری مهارتهای اجتماعی نداشته باشند. لذا بازنگری در محتوای آموزشی و یافتن راه حلهای مناسب برای پاسخ دهی به نیازهای فطری جوانان و تسهیل در امر ازدواج آنها ضروری می باشد.