بررسی رابطه بین سلامت روانی و سلامت معنوی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1392

Abstract

زمینه و هدف: اهمیت سلامتی در اسلام در موارد متعدد ذکر گردیده است. از دیدگاه سازمان جهانی بهداشت نیز سلامت روانی و سلامت معنوی در دسته بندی مربوط به تعریف سلامت گنجانده شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت روانی و سلامت معنوی در بین دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی-تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1392 انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه ۲۰ سؤالی سلامت معنوی پولوتزین و الیسون و آزمون سلامت روان (28-GHQ) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS.18و آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تی تست و ANOVA انجام شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار مولفه سلامت معنوی 70/6±33/75 شد. سلامت روان 4/52 درصد در وضعیت دارای اختلال قرار داشت. بر اساس آزمون تی رابطه معناداری بین مولفه سلامت معنوی و جنسیت دانشجویان مشاهده شد. آزمون آنوا نیز رابطه معناداری بین مقطع تحصیلی دانشجویان و سلامت معنوی و دو زیر معیار آن ها یعنی سلامت وجودی و مذهبی نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد وضعیت دانشجویان در دو مولفه سلامت معنوی و روانی مناسب نبود و در مورد سلامت روانی نیز درصد بالایی از دانشجویان مشکوک به اختلال بودند. لذا انجام مطالعات گسترده ای و مشورت با روانشناسان و روانپزشکان و مسئولین در جهت کاهش عوامل خطر توصیه می شود.