پیش بینی میزان شدت بیماری قلبی عروقی بر اساس تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی

Abstract

پیش بینی میزان شدت بیماری قلبی عروقی بر اساس تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی<br /> <br /> چکیده <br /> زمینه و هدف: عوامل زیستی و روانی در ابتلا به بیماری قلبی عروقی نقش دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی در پیش بینی شدت بیماری قلبی عروقی انجام شد. <br /> روش بررسی: تعداد 327 بیمار مبتلا به تنگی عروق کرونر (138 زن، 189 مرد) در این پژوهش شرکت کردند. از مقیاس تاب-آوری کانرـ دیویدسون(CD- RISC) ، مقیاس بهزیستی معنوی (SWBS) و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) و نمره گنزینی به عنوان سنجش میزان شدت بیماری قلبی عروقی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.<br /> یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی با شدت بیماری قلبی عروقی همبستگی منفی معنادار وجود دارد؛ بدین معنی که با افزایش تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی شدت بیماری قلبی عروقی کاهش می‌یابد. در تحلیل رگرسیون پس از کنترل ریسک فاکتورها، از سه متغیر تحلیل شده، تاب آوری و سلامت معنوی توان پیش بینی شدت بیماری قلبی عروقی را داشتند و حمایت اجتماعی چنین توانی را نداشت؛ به طوری که تاب آوری 28% و تاب آوری به همراه سلامت معنوی 35% از واریانس شدت بیماری قلبی عروقی را تبیین کردند (01/0p <). <br /> نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که در کنار عوامل زیستی، توجه به نقش عوامل روانشناختی تاب آوری، سلامت معنوی و حمایت اجتماعی در مداخلات پیشگیرانه و درمانی مرتبط با بیماریهای قلبی عروقی ضرورت خاص دارد. <br /> واژه‌های کلیدی: تاب آوری، سلامت معنوی، حمایت اجتماعی، بیماری قلبی عروقی