بررسی تطبیقی آثار زوال دعوای اصلی بر دعوای متقابل در حقوق ایران و فرانسه

Abstract

<strong> آزاد رشید آذرپور^{<strong>^[1]</strong>}- اکبر بشیری^{<strong>^[2]</strong>}</strong><br /> <strong>تاریخ دریافت: 4/12/1398- تاریخ پذیرش: 21/12/1398</strong><br /> <strong> </strong><br /> <strong>چکیده: </strong><br /> تأثیر زوال و توقیف دعوای اصلی بر دعوی متقابل یکی از مسائل مورد بحث و اختلاف در آیین دادرسی مدنی است. ممکن است، دعوای اصلی با طواری ناشی از توقیف و زوال دادرسی مواجه شود، مساله ای که در این خصوص وجود دارد این است که پیوند ایجاد شده بین دعوای اصلی و متقابل تا چه حد است؟ لذا در این تحقیق بررسی خواهیم کرد، زوال و توقیف دادرسی در دعوای اصلی چه تأثیری بر دعوی متقابل مطرح شده در اثنای رسیدگی به دعوای اصلی دارد. به جهت اینکه توقیف و زوال جریان دادرسی در جهت حفظ و رعایت حقوق اصحاب دعوی صورت می گیرد و رعایت حقوق دفاعی اصحاب دعوی نیز جزء قواعد آمره دادرسی می باشد، وجود این طواری ضروری می باشد. نتیجه آن که زوال دعوی اصلی ممکن است موجب استرداد دعوی، استرداد دادخواست، زوال حق، سازش بین اصحاب دعوی و تغییر دادگاه گردد. این موارد در حقوق فرانسه نیز مورد اشاره صریح قانون گذار قرار گرفته است.<br /> <br clear="all" /><br /> <br /> [1] - دانش آموخته کارشناسى ارشد، حقوق تجارت بین­الملل، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران<br /> azadrashidazarpoor@gmail.com<br /> <br /> <br /> [2] - استادیار و عضو هیئت علمی، حقوق تجارت بین الملل،گروه حقوق خصوصی و تجارت بین­الملل، مراغه، ایران: نویسنده مسئول<br />