بررسی تاثیر میزان سیلیس و آلومین موجود در مواد افزودنی بر روند تثبیت ماسه‌های روان

Abstract

مناطق وسیعی از کشور ایران، شامل دشتهای ماسه روان است که همه ساله حرکت این ماسه‌ها، علاوه بر عوارض اجتماعی و بهداشتی که برای حاشیه نشینان این بستر‌ها ایجاد می کند، خسارات مالی جبران ناپذیری نیز برای مسیر‌های راه و راه‌آهن موجود و در معرض حرکت این ماسه‌ها به بار می‌آورد. درحال حاضر سطح بیابانها ، کویرها و شنزارهای کشور 34 میلیون هکتار و مراتع فقیر کویری 16 میلیون هکتار بر آورد می شود که از این مقدار 12 میلیون هکتار سطح شنزارهای کشور بوده که 5 میلیون هکتار آن ماسه ها و شنهای روان و فعال اند . بنابراین با سطح وسیعی از این بسترها مواجه هستیم که به‌ناچار در پروژه‌های راه سازی با آنها برخورد می‌کنیم و باید تمهیدات مناسبی برای مقابله با آن اندیشیده شود. در این تحقیق سعی شده که با بکارگیری دو نوع پوزولان با درصدهای سیلیس و آلومین متفاوت، اثر تثبیتی این عناصر را بر خاکهای آزمایشی مورد بررسی قرار دهیم تا تاثیر هر یک از این عناصر بر مقدار مقاومت نهایی و زمان عمل آوری مفید جهت کسب مقاومت در این نوع خاکها مشخص شود.