عامل‌های افزایش دانش و مدیریت بیماری در مرغداری‏ های بوشهر

Abstract

یکی از نیازهای ضروری تغذیه انسان، تأمین پروتئین حیوانی است. گوشت مرغ به عنوان یک منبع با ارزش پروتئینی، در سال‌های اخیر در تغذیه انسان، در جهان استفاده می‏شود. بیماری‌های سه‏گانه نیوکاسل، آنفلوانزا و برونشیت از دیر باز از جمله عامل‌های اصلی تلفات صنعت مرغ‏داری در بیشتر کشورها بوده‌اند. مدیریت نادرست مرغداری‌ها بیش از هر چیز به پایین بودن آگاهی، دانش و مهارت‌های فنی مرغداران مربوط است. شناخت دانش و رفتار مدیریتی مرغداران در مهار این بیماری‏ها به مرغ‏داران کمک می‌کند تا در بهبود تولید و افزایش بازده این صنعت تلاش کنند. این تحقیق به همین منظور انجام شده است. جامعه‏ی آماری 220 تن از مرغداران استان بوشهر است. بر پایه رابطه‏ی نمونه‌گیری کوکران 140 تن به عنوان نمونه انتخاب شدند که برای افزایش اطمینان به 146 تن افزایش یافت. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه بود که روایی آن با انجام اصلاحات لازم به کمک کارشناسان مربوطه و پایایی آن با استفاده از ضریب تتای ترتیبی (9/0-78/0=) تایید شد. نتایج به دست آمده از آزمون رتبه‏ای من ویت نی نشان داد که تحصیلات و دسترسی به اطلاعات به طور معنی-داری بر دانش مرغ‏داران برای کنترل بیماری‏های یاد شده موثر بودند و این دانش همراه با هنجارهای اجتماعی و دسترسی به اطلاعات متغیرهای تاثیرگذار بر رفتارهای مدیریتی مرغداران هستند.