راهبردهای حمایتی آموزش کارآفرینانه کشاورزی از دیدگاه خبرگان

Abstract

آموزش کارآفرینانه زمینه رشد متوازن شایستگی‌های آموزش‌گیرندگان را در فرآیند یاددهی-یادگیری فراهم می‌سازد. در این رابطه تعدد راهبرد‌های پیشنهادی بستر‌سازی تحقق آموزش کارآفرینانه، ایجاب می‌کند راهبردی انتخاب شود که بیشترین سازگاری را با نظام آموزشی کشور داشته باشد. با این رویکرد هدف پژوهش کاربردی حاضر رتبه‌بندی راهبردهای استقرار آموزش کارآفرینانه در نظام آموزش عالی کشاورزی بود. بر اساس مرور ادبیات صورت گرفته مولفه‌های آموزش کارآفرینانه استخراج و به شکل شبکه‌ای از مفاهیم به هم مرتبط مورد توجه قرار گرفت. نظر به اینکه بهبود عملکرد نوعی از مسائل تصمیم گیری چندمعیاره، برای حل صورت مسئله شبکه‌ای ایجاد شده و به منظور رتبه‌بندی راهبرد‌های آموزش کارآفرینانه، از جامعه‌ای از صاحب نظران آموزش کارآفرینی کشور به شمار 21 تن نظرخواهی شد. بر اساس فرآیند تحلیل شبکه‌ای که تئوری عمومی سنجش نسبی است و به منظور استنتاج مقیاس‌هاس نسبی تقدمی مرکب، تک‌تک عناصر تشکیل دهنده شبکه روابط بین معیارها و راهبرد‌های تشکیل دهنده آموزش کارآفرینانه در یک فضای تصمیم مورد سنجش قرار گرفت. حل اَبرماتریس مربوطه به کمک نرم افزار Super Decision نشان داد که تعامل بین صنعت و دانشگاه در یک ساختار شبکه‌ای به عنوان راهبرد مناسب‌تر در تحقق معیار‌های آموزش کارآفرینانه کشاورزی نقش آفرینی می‌کند. نتیجه تحلیل حساسیت نیز نشان داد ساختار شبکه‌ای پیشنهادی می‌تواند قابلیت تکرار داشته باشد.