نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorگنجی خرم دل, ناصرfa_IR
dc.contributor.authorشمس, معصومهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T18:46:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T18:46:40Z
dc.date.available1399-07-08T18:46:40Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T18:46:40Z
dc.date.issued2019-02-20en_US
dc.date.issued1397-12-01fa_IR
dc.date.submitted2019-05-08en_US
dc.date.submitted1398-02-18fa_IR
dc.identifier.citationگنجی خرم دل, ناصر, شمس, معصومه. (1397). ارزیابی آسیب‌پذیری به آلودگی نیترات به آبخوان دشت الشتر با استفاده از مدل‌های دراستیک و سینتکس. نشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران, 9(2), 50-64. doi: 10.22125/iwe.2019.87266fa_IR
dc.identifier.issn2251-7359
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22125/iwe.2019.87266
dc.identifier.urihttp://www.waterjournal.ir/article_87266.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/51847
dc.description.abstractحفاظت و جلوگیری از آلودگی منابع آبهای زیرزمینی یک امری ضروری است و در این پژوهش، جهت شناسایی نواحی آسیب پذیر آبخوان دشت الشتر در برابر آلودگی از دو روش دراستیک و سینتکس استفاده شد. در این پژوهش ابتدا نقشه حساسیت دشت برای هر یک از این مدل ها، در محیط GIS تهیه شد. ضریب همبستگی به روش پیرسون محاسبه شد و با مقایسه این ضریب و شاخص آسیب‌پذیری ذاتی مدل‌های مذکور، مدل دراستیک به علت داشتن ضریب همبستگی بیشتر (67/0)، نسبت به مدل سینتکس (50/0)، انتخاب و به اصلاح وزن پارامترهای آن پرداخته شد. جهت اطمینان از کارکرد مدل‌ها، هم بستگی به روش پیرسون بین لایه نیترات مربوط به چاه‌های دشت و نقشه‌های آسیب‌پذیری محاسبه شد. با توجه به بالا بودن ضریب همبستگی بین مدل دراستیک و لایه نیترات و به دلیل تطابق نداشتن وزن پارامترهای اختصاص یافته به پارامترها در مدل با نتایج تحلیل حساسیت از روش رتبه بندی AHP استفاده گردید که بر اساس نتایج آن وزن پارامتر توپوگرافی از 1 به 2 و وزن پارامتر محیط غیر اشباع از 5 به 8/2 تغییر نمودند و پارامترهای تغذیه خالص و محیط خاک به دلیل داشتن همبستگی منفی با نقشه پهنه بندی یون نیترات، حذف گردیدند. مدل اصلاح شده (DATIC)، منطقه را به سه کلاس مختلف آسیب پذیری تقسیم بندی نمود که بر اساس آن 67% آن قابل اغماض، 24 درصد در طبقه آسیب پذیری خیلی کم و مقدار 9 درصد در طبقه بندی آسیب پذیری کم قرار گرفتند و این مدل با ضریب همبستگی 79 درصد، مدل مناسب‌تری برای آبخوان دشت الشتر شد.fa_IR
dc.format.extent653
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن مهندسی آبیاری و آب ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIrrigation and Water Engineeringen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22125/iwe.2019.87266
dc.subjectآب زیرزمینیfa_IR
dc.subjectمواد آلایندهfa_IR
dc.subjectپهنه بندی آسیب‌پذیریfa_IR
dc.subjectکاربری اراضیfa_IR
dc.subjectپارامترهای هیدروژئولوژیکیfa_IR
dc.titleارزیابی آسیب‌پذیری به آلودگی نیترات به آبخوان دشت الشتر با استفاده از مدل‌های دراستیک و سینتکسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیئت علمی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراکfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک،fa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue2
dc.citation.spage50
dc.citation.epage64


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد