ارزیابی شاخص‌های اقلیمی و روند کلی تغییرات اقلیم؛ مطالعه موردی ایستگاه سینوپتیک شیراز.

Abstract

وقوع خشکسالی­های پی­در­پی در اکثر نقاط دنیا سبب دگرگونی چهره زمین شده­است. لذا بررسی دقیق میزان تغییرات شاخص­های اقلیمی و تأثیر آنها بر محیط­زیست و منابع آبی در هر نقطه از کره­خاکی امری اجتناب­ناپذیر است. در این پژوهش تغییرات بارشی و دمایی ایجاد شده در ایستگاه سینوپتیک شیراز در بازه 1392-1363 بررسی گردید. بدین‌منظور شاخص­های خشکسالی SPI، PNPI، DI، SIAPو RAIدر مقیاس سالانه محاسبه و رژیم­های مختلف بارشی شیراز بر اساس آن‌ها دسته­بندی گردید. بر این اساس بیشترین شباهت بین شاخصSIAP با شاخص‌های DI و RAI و کمترین میزان شباهت بین شاخص­های SPI و RAI بر اساس پایش شرایط مختلف خشکسالی و ترسالی به‌دست آمد. همچنین بررسی روند تغییرات پارامترهای مختلف نشان داد طی دهه اخیر روند تغییرات بارش کل سالانه، حداکثر شدت بارش و حداقل دما منفی بوده و میزان میانگین بارش حدود 50 میلی­متر نسبت به دهه­های گذشته کاهش یافته است، شدت حداکثر بارش روزانه 20 درصد و میانگین حداقل مطلق دما حدود 2 درجه کاهش یافته است. روند تغییرات حداکثر مطلق دما و تعداد روزهای یخبندان مثبت بوده و اختلاف حداقل و حداکثر دما افزایش یافته است. میزان افزایش میانگین ده ساله حداکثر مطلق دما حدود 6/0 درجه سانتی­گراد بوده و تعداد روزهای یخبندان افزایش چشمگیری داشته­است.