مؤلفه های برنامه درسی بر خود کارآمدی کارآفرینانه دانشجویان مرکزهای آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی البرز

Abstract

خودکارآمدی کارآفرینانه توان کارآفرینان را برای شناخت فرصت‌های کارآفرینی، مدیریت منابع و مقابله با چالش‌های موجود در کل فرایند کارآفرینی، تحت تأثیر قرار می‌دهد. از سوی دیگر، استدلال شده است که برنامه‌های درسی فرصت‌های مختلفی را برای دانشجویان به منظور توسعه جنبه‌های مختلف خودکارآمدی کارآفرینانه فراهم می‌کند. با این وجود، هنوز دانش زیادی درباره نقش مولفه‌های برنامه درسی به عنوان قلب مراکز دانشگاهی بر خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان وجود ندارد. لذا، هدف کلی این پژوهش واکاوی نقش مولفه‌های برنامه درسی بر خود کارآمدی کارآفرینانه دانشجویان مرکزهای آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی استان البرز بود. جامعه آماری تحقیق 2004 تن از دانشجویان مرکزهای مزبور بود که با استفاده از فرمول کوکران، 178 تن از آنان با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم در دو مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) و جوانشیر به عنوان نمونه گزینش شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه‌ای محقق ساخت بود که روایی ظاهری و محتوایی آن، توسط پانل متخصصان و روایی سازه، با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی (724/0KMO= و معنی داری بارتلت در سطح یک درصد خطا) تایید شد. همچنین، به منظور تعیین پایایی پرسشنامه، از آزمون تتای ترتیبی با به‌کارگیری نرم‌افزار R استفاده شد. داده‌های آماری با استفاده از نرم‌ افزار SPSSWin20 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته‌های تحلیل همبستگی نشان دادند که بین مولفه‌های روش تدریس، محتوای آموزشی، آموزشگر و ارزشیابی با میزان خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان، رابطه مثبت و معنی‌داری و جود دارد. بین مؤلفه‌های مدیریت و محیط فیزیکی با میزان خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. یافته‌های به دست آمده از تحلیل رگرسیون ترتیبی نشان دادند که مولفه-های محتوای آموزشی، آموزشگر و روش تدریس بر پایه‌ی آماره مک فادن در مجموع 4/27 درصد از احتمال واریانس متغیر وابسته خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان را تبیین نمودند.