تأثیر سرمایه اجتماعی بر خلاقیت دانشجویان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

Abstract

پرورش خلاقیت در بین دانشجویان به عنوان رکن اساسی توسعه دانش بنیان و افزایش شایستگی‌های آنان بسیار ضروری است. از سوی دیگر، صاحب‌نظران حوزه خلاقیت بر کنش‌های بین مردم و ترکیب دانش، ایده‌ها و اطلاعات، و به‌طور کلی‌تر جنبه اجتماعی خلاقیت برای پرورش آن، در میان دانشجویان تأکید دارند. بر این پایه، هدف کلی این پژوهش تبیین نقش سرمایه اجتماعی (به عنوان جنبه اجتماعی خلاقیت) بر خلاقیت دانشجویان رشته‌های کشاورزی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش را 1400 تن از دانشجویان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان تشکیل ‌دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و در نظر گرفتن انحراف معیار نمره کل خلاقیت، 91 تن تعیین و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای محقق ساخته بود. بررسی روایی، پایایی، برازش متغیرهای پنهان و آزمون فرضیه‌های پژوهش با استفاده از روش مدل‌سازی معادله‌های ساختاری و به‌کارگیری نرم‌افزار LISREL8.8 انجام شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی روایی، پایایی و برازش متغیرهای پنهان پژوهش را تأیید کرد. یافته‌های به دست آمده از مدل معادله ساختاری بیانگر آن بود که سه سازه سرمایه اجتماعی ساختاری، سرمایه اجتماعی شناختی و تسهیم دانش دارای تأثیر مستقیم و معنی‌داری بر خلاقیت دانشجویان هستند، این در حالی است که سرمایه اجتماعی ارتباطی دارای تأثیر مستقیمی بر خلاقیت نبود و از راه میانجیگری سازه تسهیم دانش و به صورت غیر مستقیم بر خلاقیت دانشجویان اثر می‌گذاشت.