رابطه خلاقیت و سبک‌ یادگیری با پیشرفت‏ تحصیلی دانشجویان کارشناسی کشاورزی دانشگاه زنجان

Abstract

پیشرفت تحصیلی دانشجویان تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله سبک یادگیری و نیز میزان خلاقیت آن‌ها می‌باشد. با شناخت نوع سبک یادگیری، توانایی خلاقیت دانشجویان و ارتباط آن‌ها با پیشرفت تحصیلی زمینه حرکت به سوی یادگیری هدفمند فراهم می‌شود که هدف این تحقیق توصیفی همبستگی را شامل می‌شد. ابزار تحقیق پرسشنامه استاندارد خلاقیت تورنس و پرسشنامه سبک یادگیری کلب بود. باور به استفاده پرشمار این دو پرسشنامه در تحقیق‌های پیشین، روایی آن‌ها مورد تائید و با انجام بررسی مقدماتی 30 دانشجو و محاسبه ضریب پایایی ترکیبی بزرگتر از 85/0 برای بخش‏های مختلف پایایی آن تائید شد. جامعه‌ی آماری همه‏ی دانشجویان کشاورزی دانشگاه زنجان در مقطع کارشناسی بودند (724 تن) که از طریق فرمول کوکران، حجم نمونه‌ای به شمار 217 دانشجو و با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی گزینش و بررسی شدند. داده‏ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS21 تحلیل و از آمار توصیفی و تحلیلی برای گزارش استفاده شد. نتایج نشان دادند که بیشتر دانشجویان (6/81 درصد) از نظر خلاقیت، در سطح متوسط به پایین بودند. سبک یادگیری جذب‌کننده با بیشترین فراوانی (6/39 درصد) در رتبه اول بود و سبک‌های یادگیری انطباق یابنده (6/34 درصد)، واگرا (5/14 درصد) و هم‌گرا (5/11 درصد) در رتبه‌های بعدی قرار داشتند. آزمون نامشخصه‏ای کروسکال والیس نشان داد دانشجویان با سبک‏های یادگیری چهارگانه از نظر خلاقیت تفاوت معنی‏داری با همدیگر نداشتند. نتایج رگرسیون لجستیک نیز نشان داد که از بین متغیرهای خلاقیت و سبک یادگیری تنها متغیر خلاقیت به عنوان مهم‌ترین عامل متمایزکننده دو گروه دانشجویان با پیشرفت تحصیلی خوب و ضعیف درمجموع توانست 9/77 درصد از کل پاسخگویان را به‌درستی جداسازی کند.