مقایسه فرایندهای انعقاد الکتریکی و فتواکسیداسیون UV/ O3 در حذف رنگزای اسید آبی 113

Abstract

روزانه میلیون‌ها لیتر پساب رنگی توسط صنایع مختلف تولید می‌شود که این پسابها باعث بروز مسائل محیط زیستی می‌شوند. هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه قابلیت حذف رنگزای اسید آبی 113 یکی از پرمصرف‌ترین رنگزاهای نساجی، با استفاده از دو فرایند انعقاد الکتریکی و فتواکسیداسیون UV/O₃ در شرایط ناپیوسته بود. در روش انعقاد الکتریکی، آزمایش‌ها با استفاده از الکترودهای آهن صورت گرفت و تأثیر دانسیته جریان، زمان الکترولیز، pH و غلظت رنگزا و الکترولیت مورد بررسی قرار گرفت. در روش فتواکسیداسیون UV/O₃تأثیر مقدار ازن، توان تابش، زمان، pH و غلظت رنگزا تعیین و بهینه‌سازی شد. آزمایش‌ها در شرایط بهینه در روش انعقاد الکتریکی نشان داد که با اعمال دانسیته جریان 44 آمپر بر متر مربع در pH معادل 5/6 و غلظت الکترولیت 3 گرم در لیتر، بیش از 90 درصد از رنگزای پساب با غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر پس از 5 دقیقه کاسته می‌شود درحالی‌که در روش فتواکسیداسیون UV/O₃در pHبرابر 9، توسط 4 گرم بر ساعت ازن و توان مؤثر تابشmW/cm² 15 پس از 15 دقیقه تنها 70 درصد رنگزا با غلظت ppm 15 حذف می‌گردد. طبق نتایج حاصل، روش انعقاد الکتریکی قابلیت بهتری نسبت به‌روش فتواکسیداسیون UV/O₃ دارد. اگر چه این روش با تجهیزات ساده راه‌اندازی شده و تا حدی اقتصادی است ولی مشکل تولید لجن را به‌دنبال دارد. لذا با توجه به وضعیت صنعت باید روش مناسب را انتخاب نمود.