کارایی کیتوزان به‌همراه پلی‌آلومینیوم‌کلراید در حذف کدورت از آب ورودی به تصفیه‌خانه اهواز

Abstract

کیتوزان یک پلیمر کاتیونی زیست تجزیه‌پذیر بوده که از دی‌استیلاسیون‌کیتین مشتق شده است. در این تحقیق با هدف بررسی اثر کیتوزان به‌عنوان کمک منعقدکننده در بهبود عملکرد منعقدکننده پلی‌آلومینیوم‌کلراید در حذف کدورت، از آب آشامیدنی صورت پذیرفت. این پژوهش در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه جارتست در تصفیه‌خانه آب اهواز انجام شد. آزمایش‌ها بر مبنای متغیرهایی چون غلظت ماده منعقدکننده، pH و نیز غلظت کیتوزان به‌عنوان کمک منعقدکننده صورت پذیرفت. نمونه‌ها پس از آماده‌سازی در دستگاه جارتست، تحت عمل اختلاط سریع با 120 دور در دقیقه به‌مدت 1 دقیقه و اختلاط آرام با سرعت 40 دور در دقیقه به‌مدت 20 دقیقه و همچنین مدت 30 دقیقه به‌منظور ته‌نشینی در شرایط سکون قرار گرفتند. pH بهینه برای حذف کدورت، در pH برابر 8 مشاهده گردید. دز بهینه پلی‌آلومینیوم‌کلراید به‌همراه کیتوزان، به‌ترتیب 5 میلی‌گرم در لیتر و 0/02 میلی‌گرم در لیتر به‌دست آمد. در شرایط بهینه کاربرد کیتوزان حدود 50 درصد غلظت منعقدکننده پلی‌آلومینیوم‌کلراید را کاهش داد. به علاوه، فلوک‌های تشکیل شده توسط کیتوزان درشت‌تر بوده و سرعت ته‌نشینی بالایی داشتند. نتایج تحقیق بیانگر کارایی خوب کیتوزان به‌عنوان کمک منعقدکننده در حذف کدورت از آب آشامیدنی است.