اثر بخشی مورینگا پرگرینا در فراوری لجن کلرورفریکی تصفیه‌خانه آب

Abstract

<strong>مدیریت لجن تصفیه‌خانه آب یکی از مشکلات اصلی شرکت‌های آب و فاضلاب است. دفع لجن فراوری شده توسط پلیمرهای شیمیایی با توجه به اثرات بهداشتی و محیط</strong><strong>زیستی با محدودیت مواجه است. برای کاهش اثرات جانبی پلیمرهای شیمیایی، اخیراً استفاده از پلیمرهای طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، اثربخشی بذرهای گیاه مورینگا پرگرینا به‌عنوان پلیمر طبیعی در فراوری لجن تصفیه‌خانه آب مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی، نمونه‌های لجن از مخزن ته‌نشینی پولساتور تصفیه‌خانه آب تهرانپارس به‌صورت روزانه برداشت شد. فراوری لجن نمونه‌گیری شده با استفاده از آزمون جار توسط پودر دانه‌های مورینگا پرگرینا در حالت محلول در آب نمک انجام شد. بهینه‌سازی سه عامل مهم در آزمون جار اعم از سرعت اختلاط، مدت‌زمان اختلاط و میزان دز بهینه با استفاده از طرح مرکب مرکزی، روش طراحی سطح پاسخ در نرم‌افزار </strong><strong>Design Expert</strong><strong> انجام شد. کمترین مقدار زمان موکش مویین و مقاومت ویژه در برابر فیلتراسیون به‌ترتیب برابر با 30/294 ثانیه و 6/19*1012 متر بر کیلوگرم تحت شرایط مطلوب حاصل شد. شرایط بهینه در سرعت و مدت‌زمان اختلاط 50 دور در دقیقه و 3 دقیقه، 250 دور در دقیقه و 100 ثانیه با مقدار دز بهینه 5040 میلی‌گرم در لیتر از مورینگا پرگرینا در فرم محلول در آب نمک و شاخص قابلیت اطمینان 000/1 حاصل شد. بهترین اثر بخشی مورینگا پرگرینا برای فرآوری لجن در محیط اسیدی حاصل شد. در شرایط عملیاتی بهینه</strong><strong>،</strong><strong>SRF</strong><strong> و </strong><strong>CST</strong><strong> به‌ترتیب 75 و 42 درصد نسبت به شرایط اولیه لجن، کاهش یافت.</strong>