بررسیِ تطبیقیِ مضامینِ فرهنگی در کتاب‌های آموزشِ زبانِ فارسی

Abstract

مقالۀ حاضر با نگاه آمیختگی زبان و فرهنگ، برآوردی کوتاه از میزان و تأثیر جهت‌گیری فرهنگی در آموزش زبان فارسی به دیگران را تقدیم می‌کند و از روش چک‌لیست بایرام (1993) در سنجش محتوای فرهنگی و بررسی پیوند آموزش زبان با آموزه‌های فرهنگی سه کتاب زبان فارسی، دورۀ آموزش زبان فارسی و درس فارسی بهره گرفته‌است. در این سه کتاب، فرهنگ بزرگ یعنی عناصری چون تاریخ، موسیقی، ادبیات و هنر ایرانی و فرهنگ کوچک با مؤلفه‌های اجتماعی همچون رفتار، آداب، نگرش‌، باور، ارزش‌ و هنجار، بررسی شده‌است. با این روش، به فراوانی تأکید هر یک از کتاب‌های یادشده بر آموزش صرف زبان با مضامین اجتماعی در چرخۀ زندگی، شامل خانواده، مدرسه و محیط کار از یک سو، و بسامد وقوع مضامین فرهنگی و چگونگی پرداختن به همۀ سطوح آن از سویی دیگر توجه شده­است.